Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Η Έξοδος των Χριστιανών από το Σουδάν – Η απειλή μιάς νέας γενοκτονίας

Οι Χριστιανοί του Bόρειου Σουδάν θα πρέπει να εγκαταλείψουν πλέον τη χώρα για να μεταναστεύσουν στην νεοδημιουργηθείσα Δημοκρατία του Νότιου Σουδάν.
Περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι (700.000 χριστιανοί) με διάταγμα της νέας κυβέρνησης στερούνται τα ατομικά και πολιτικά τους δικαιώματα αποστερούμενοι την ιδιότητα του πολίτη.
Κατά τη γνώμη των κυβερνώντων σουδανικών Αρχών οι χριστιανοί δεν έχουν πλέον θέση σε ένα «αυστηρά ισλαμικό κράτος»...

Οι εκπρόσωποι των «μη μουσουλμανικών» δογμάτων, οι οποίοι δεν θα προλάβουν να φύγουν από τη χώρα έως τις 8 Απριλίου, θα υποστούν διωγμούς και αναγκαστική απέλαση.
Στην περίπτωση της απέλασης των ΝοτιοΣουδανών οι διωγμοί των χριστιανών είναι προκλητικοί αλλά και έμμεσοι, γιατί αρχικά στοχεύονται μειονοτικές εθνοτικές ομάδες οι οποίες περικλείουν μεγάλο αριθμό χριστιανών.
Για παράδειγμα Σουδανοί επιτίθενται με πυραύλους στα Όρη Νουμπί τα οποία αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες Χριστιανικές κοινότητες του Σουδάν.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η μαζική φυγή των Χριστιανών από το Σουδάν εγκυμονεί μια βόμβα ανθρωπιστικής καταστροφής τόσο για τη Δημοκρατία του Νοτίου Σουδάν, όσο και για τις γειτονικές αφρικανικές χώρες.

Τα μαρτύρια για τους κατοίκους του Σουδάν δεν έχουν τελειωμό, καθώς ο μακροχρόνιος εμφύλιος πόλεμος μεταξύ Βορρά και Νότου για τα μερίδια των πωλήσεων πετρελαίου έληξε μόλις το περασμένο έτος.
Οι νότιες πολιτείες της χώρας απέκτησαν τελικώς ανεξαρτησία και κατάφεραν να κατοχυρώσουν το δικαίωμα σε μερίδιο από τις πωλήσεις του μαύρου χρυσού.

Ακόμη και πριν από την τελική απόφαση σχετικά με τη διαίρεση της χώρας ο πρόεδρος του Σουδάν Ομάρ Χασάν αλ-Μπασίρ εκκόλαπτε τα σχέδια για να συντάξει ένα νέο Σύνταγμα το οποίο θα βασίζεται στο ισλαμικό δόγμα.
Ως βάση του νέου Συντάγματος κηρύχθηκαν οι νόμοι της Σαρίας, το Ισλάμ ως επίσημη θρησκεία και τα αραβικά ως επίσημη γλώσσα του κράτους.
Πάντως, ακόμη και υπό το παλαιό δικαιικό καθεστώς οι Χριστιανοί στο Σουδάν αντιμετώπιζαν έντονα προβλήματα.
Στην επίσημη νομοθεσία του το κράτος εγγυάτο την διαφύλαξη της θρησκευτικής ελευθερίας, η πράξη όμως ήταν ριζικά διαφορετική καθώς οι χριστιανοί και γενικότερα οι μη-μουσουλμάνοι έπεφταν συνεχώς θύματα σοβαρών διακρίσεων και διώξεων.

Ακόμη και πριν από τον τελικό διαχωρισμό του Σουδάν σε Νότιο και Βόρειο είχαν εγκαταλείψει τα σπίτια τους εκατοντάδες χιλιάδες χριστιανοί Νουμπί.
Στην περιοχή των Ορέων Νουμπί τότε διεξήχθησαν μάχες μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών. Τώρα ο πόλεμος φαίνεται να τελείωσε, εάν δεν υπολογίσουμε τις περιοδικές αψιμαχίες στα σύνορα. Για τους Χριστιανούς είναι η αλήθεια ότι αυτό δεν κάνει ευκολότερα τα πράγματα: το Χαρτούμ έχει ουσιαστικά τεθεί εκτός νόμου.
Ο Eric Reeves ο οποίος είναι δημοσιογράφος στην Sudan Tribune αναφέρει ότι οι διωγμοί εναντίον των χριστιανών έχουν κλιμακωθεί: « Στο Χαρτούμ παρατηρείται μία έντονη αύξηση περιστατικών απειλών και επιθέσεων κατά εκκλησιών, ιερέων και Χριστιανών οποιασδήποτε εθνικότητας».

Η κυβέρνηση του Χαρτούμ έχει έντονη και σκοτεινή ανάμιξη με το ζήτημα καθώς υποστηρίζει τους στρατιωτικούς αντάρτες του Νότιου Σουδάν οι οποίοι διώκουν τους Χριστιανούς.
Και ακόμα και αν οι άλλες γειτονικές χώρες ανοίξουν τα σύνορά σε όσους απελάθηκαν ή θα απελαθούν από το Βόρειο Σουδάν, το ανθρωπιστικό ζήτημα δεν πρόκειται να επιλυθεί.
Οι γειτονικές χώρες είναι στο βορρά η Αίγυπτος, στα βορειοδυτικά η Λιβύη, μακρύτερα το Τσαντ, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και η Αιθιοπία.
Για κάθε μία από αυτές τις χώρες να ταΐσει έστω και ένα τμήμα από το ένα εκατομμύριο των προσφύγων είναι ένα ακατόρθωτο έργο.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών, που συνοδεύτηκαν από μόνιμες αψιμαχίες, ξηρασία, πείνα, το Σουδάν εγκατέλειψαν περισσότεροι από 4 εκατομμύρια άνθρωποι.
Σήμερα 700.000 χριστιανοί είναι αντιμέτωποι με ένα δίλημμα: την καταστολή του καθεστώτος Αλ Μπασίρ ή την πείνα στη Νότια Δημοκρατία.
Το πρόβλημα σε κάθε περίπτωση πρέπει να λύσει η διεθνής κοινότητα: η κυβέρνηση του Σουδάν εξαρτάται πλήρως από την οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια από το εξωτερικό.

Ο μουσουλμανικός φανατισμός ή τα πολιτικοοικονομικά συμφέροντα που συνδέονται με το πετρέλαιο απειλούν τον πλανήτη με νέα ανθρωπιστική βόμβα; Τό μόνο σίγουρο είναι ότι οι διωγμοί των Χριστιανών από τα χώματα που ζούσαν επί αιώνες είναι μια ξεκάθαρη φασιστική πρακτική.
Η σύγκρουση συμφερόντων σχετικά με τα μερίδια των πωλήσεων του πετρελαίου ήταν αυτές που ξεκίνησαν τον μεγάλο εμφύλιο πόλεμο στο Σουδάν.. Οι διωγμοί όμως στοχεύουν πλέον στην πίστη, καθώς διώκονται και απελαύνονται όλοι οι «μη-μουσουλμάνοι»...
Εν τω μεταξύ εκπρόσωποι διαφόρων χριστιανικών δογμάτων στο Σουδάν λένε με μια φωνή: οι ομόθρησκοί τους απειλούνται στη χώρα από μια πραγματική γενοκτονία.

pentapostagma.gr