Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Απλώς έχουμε αναβάλει την ημερομηνία «χρεοκοπίας»...


Η κυβέρνηση φέρεται να μελετά την εφαρμογή της εξίσωσης του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης από το νέο έτος. Προφανώς για να μετριάσει τις αντιδράσεις ενός πράγματι άδικου και σκληρού μέτρου.
Αν θυμάμαι καλά τα ταμεία είναι άδεια και τα έσοδα υπολείπονται για να φέρουν το έλλειμμα στα προβλεπόμενα επίπεδα του προγράμματος εισαγωγής.
Η εξίσωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης από τον Ιανουάριο είναι δώρο άδωρο για τα κρατικά ταμεία, αλλά και για την υπόληψη της κυβέρνησης.
Όλοι θα αγοράσουν το πετρέλαιο που χρειάζονται για να βγάλουν τη χρονιά μέχρι το τέλος του χρόνου.
Οι επιτήδειοι μάλιστα θα αποθηκεύσουν με αφορολόγητες τιμές για να το πουλήσουν στη συνέχεια στη διπλάσια τιμή και να κερδοσκοπήσουν σε βάρος των καταναλωτών αλλά και των δημόσιων ταμείων.
Καταλαβαίνω ότι η κατάργηση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης είναι ένα αναγκαστικό μέτρο για να γεμίσουν τα δημόσια ταμεία, καθώς η χώρα βρίσκεται σε πτώχευση και μένει όρθια χάρη στο πακέτο της τρόικας.
Το μέτρο πλήττει το εισόδημα όλων αλλά όταν τα κρατικά ταμεία είναι άδεια η εναλλακτική λύση είναι να κατεβάσουν ρολά σχολεία, αστυνομία, νοσοκομεία. Οι δανειστές έχουν θέσει όρους για να συνεχίσουν να δανείζουν και να συντηρούν την ελληνική κρατική μηχανή σε λειτουργία.
Δεν καταλαβαίνω γιατί ενώ άφησαν να διαρρεύσει ότι μελετούν την κατάργηση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης προκειμένου να βρουν τα χρήματα που λείπουν απ’ τα έσοδα, στη συνέχεια μετέφεραν την εφαρμογή του μέτρου για το νέο χρόνο ή τελικά την καταργούν παντελώς για να αυξήσουν το ΦΠΑ... Με την ίδια τακτική σε λίγο θα αναβάλουν και αυτή τη λύση... (Δεν πριμοδοτώ τα σκληρά εισπρατικά μέτρα, απλά έχω πειστεί ότι κάθε αύριο αυτά θα είναι και σκληρότερα...)
Με την αναβλητικότητα το έλλειμμα δεν θα φοβηθεί ούτε θα μπερδευτεί για να μειωθεί. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα μείνει στο ίδιο μέτρο εκτός στόχων.
Θυμίζει την τακτική των τελευταίων δεκαετιών που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία. Η αναβολή όλων των μέτρων που προκαλούν δυσαρέσκεια και η μετ’ επιτάσεως επιτάχυνση της υλοποίησης και διεύρυνση όλων όσων προκαλούν αισθήματα ευαρέσκειας στην κοινή γνώμη.
Τότε όμως είχαμε χαμηλό χρέος και μπορούσαμε να αναβάλουμε τη λύση των προβλημάτων με τα δανεικά. Τώρα κάνεις δεν θέλει να μας δανείσει και ειδικά αν δεν πετύχουμε τα όσα δύσκολα προβλέπει το μνημόνιο της τρόικας.
Τα ψέματα έχουν τελειώσει λοιπόν, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται όχι και ο ωχαδερφισμός και το βαλκανικό ταπεραμέντο των ελληνικών κυβερνήσεων.
Δυστυχώς ή ευτυχώς έχουμε εισέλθει σε ένα μονόδρομο στον οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Το λογικό θα ήταν να κάνουμε ό,τι πρέπει να κάνουμε βάσει σχεδίου και όσο το δυνατόν γρηγορότερα προκειμένου να βγούμε από την κρίση και το φάσμα της χρεοκοπίας.
Αλλιώς κινδυνεύουμε να μπούμε στην τροχιά ενός φαύλου κύκλου που κάνει τη διαδικασία πιο επώδυνη.
Παρά τη σύγχυση που επικρατεί η πλειοψηφία της κοινωνίας δείχνει να αντιδρά με ωριμότητα στη δύσκολη κατάσταση. Εξαίρεση αποτελούν κάποιες ομάδες προνομιούχων του καθεστώτος που μας οδήγησε στη χρεοκοπία.
Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι η πολιτική ηγεσία αυτή που δεν δείχνει την αρμόζουσα ωριμότητα και ικανότητα...
Η πολιτική ηγεσία θα πρέπει να καταλάβει ότι δεν έχουμε αποφύγει μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Προς το παρόν την έχουμε αναβάλει... Στην Αργεντινή η ανεξέλεγκτη κατάρρευση ξεκίνησε όταν δεν εκταμιεύτηκε κάποια δόση γιατί δεν είχαν γίνει αυτά που είχαν συμφωνηθεί να γίνουν...
πηγή: http://www.capital.gr/