Αδέρφια μας,παίρνουμε σήμερα το θάρρος να επικοινωνήσουμε μαζί σας,γιατι η απογοήτευση και η πίκρα μας ξεχειλίζει ,και τείνουμε να πιστέψουμε πως οι αγώνες μας , πήγαν όλοι χαμένοι.
Εμείς ,δε μάθαμε να ζούμε ταπεινωμένοι από κανέναν ,δε λυγίσαμε από πείνα και από κακουχίες ,δε γονατίσαμε σε κανέναν ,και πάντα επιλέγαμε να χαμογελάμε ακόμα και στο θάνατο.
Όλους τους αγώνες μας , όλο το αίμα μας ,όλες τις θυσίες μας τα κάναμε δώρο στην μικρή μα υπερήφανη Ελλάδα με την προσδοκία να τη δούμε να γιγαντώνεται και να μεγαλουργεί ,μιας και αυτός ήταν ανέκαθεν ο προορισμός της.
Σταθήκαμε υπερασπιστές των παιδιών της σε κάθε δύσκολη και επικίνδυνη στιγμή ,χωρίς να υπολογίσουμε γονείς ,αδέλφια ,παιδιά ,μιας και μεγαλώσαμε και γαλουχηθήκαμε με την αγάπη προς το ιερώτερον όλων ,την πατρίδα μας.
Περιμέναμε χρόνια τώρα ,να δούμε να αναγεννάται η Ελλάδα των ονείρων μας που λιπάναμε με αίμα και σάρκα ,μα κάναμε λάθος.
Εμείς ,δε μάθαμε να ζούμε ταπεινωμένοι από κανέναν ,δε λυγίσαμε από πείνα και από κακουχίες ,δε γονατίσαμε σε κανέναν ,και πάντα επιλέγαμε να χαμογελάμε ακόμα και στο θάνατο.
Όλους τους αγώνες μας , όλο το αίμα μας ,όλες τις θυσίες μας τα κάναμε δώρο στην μικρή μα υπερήφανη Ελλάδα με την προσδοκία να τη δούμε να γιγαντώνεται και να μεγαλουργεί ,μιας και αυτός ήταν ανέκαθεν ο προορισμός της.
Σταθήκαμε υπερασπιστές των παιδιών της σε κάθε δύσκολη και επικίνδυνη στιγμή ,χωρίς να υπολογίσουμε γονείς ,αδέλφια ,παιδιά ,μιας και μεγαλώσαμε και γαλουχηθήκαμε με την αγάπη προς το ιερώτερον όλων ,την πατρίδα μας.
Περιμέναμε χρόνια τώρα ,να δούμε να αναγεννάται η Ελλάδα των ονείρων μας που λιπάναμε με αίμα και σάρκα ,μα κάναμε λάθος.
Ζητάγαμε χρόνια τώρα δικαίωση από τους γιους μας ,μα φαίνεται πως μας πρόδωσαν.
Δε θα είχαμε ποτέ τη απαίτηση να θυμηθείτε εμάς ,μα είχαμε πάντα την ελπίδα πως δε θα ξεχνάγατε την Ελλάδα μας.
Μα την ξεχάσατε...........
Σήμερα ,μην το πάρετε στραβά αδέλφια μας ,δε σας γραφούμε για να σας επικρίνουμε ,άλλωστε πως να επικρίνουμε τους γιους μας και τις κόρες μας ,μα δεν αντέχει άλλο η ψυχή μας να σας βλέπουμε γονατιστούς και αμίλητους.
Σας γράφουμε , και επ ευκαιρία των ημερών της υπέρτατης θυσίας για την πατρίδα ,για να σας δώσουμε την ελπίδα και το θάρρος που σας έκλεψαν για τον αγώνα που χρειάζεται να ξεκινήσετε.
Εσύ γιε μου ,μη λησμονείς τη θυσία του πατέρα σου .Τίμησε τον και δώστου την αγαλλίαση που χρόνια περιμένει.
Εσύ ,κόρη μου λατρευτή ,δυνάμωσε τον άντρα σου και στάσου δίπλα του ωσάν τη μάνα σου ,ωσάν εκείνη τη ηρωική Ελληνίδα που πάσχισε και αγωνίστηκε αγόγγυστα πάντα.
Αδέλφια μου ,θέλει θυσίες και πόνο και αίμα η ελευθερία ,εμείς το ξέρουμε καλά , μα δεν αντέχουμε να σας βλέπουμε πια σκλαβωμένους μέσα στην ίδια μας την πατρίδα .Σπαρταράει η ψυχή μας να σας αντικρίζουμε ανήμπορους και κουρνιασμένους στην πλασματική ευημερία που σας χόρτασαν.
Δεν αξίζει κανείς Έλληνας να γονατίζει ,δεν είναι "πάτριον"....
Παιδιά μας, δε ζητήσαμε ποτέ τίποτα ,δε θα ζητάγαμε ποτέ τίποτα ,μα είναι κάτι που χρόνια τώρα βασανίζει τις ψυχές μας ,και μόνο εσείς μπορείτε να μας βοηθήσετε.
Είμαστε όλοι εδώ , τώρα που σας γράφω ,γνωστοί και άγνωστοι στ αυτιά σας και στα μάτια σας ,μα δικοί σας άνθρωποι ,και πονάμε....πονάμε που κατάντησαν τους γιους μας ,τις κόρες μας ,τα εγγόνια μας ,να κοιτούν αμήχανα και να παραδίδονται αμαχητί.....
Μου ζήτησαν να σας γράψω εγώ ,μιας κι ο λόγος άλλων θα ήταν πιο σκληρός στα μάτια σας ,μα βούρκωσα κι εγώ ,κλαίνε και οι ψυχές γοερά μα δεν ακούγονται ξέρετε.....
Δε θα είχαμε ποτέ τη απαίτηση να θυμηθείτε εμάς ,μα είχαμε πάντα την ελπίδα πως δε θα ξεχνάγατε την Ελλάδα μας.
Μα την ξεχάσατε...........
Σήμερα ,μην το πάρετε στραβά αδέλφια μας ,δε σας γραφούμε για να σας επικρίνουμε ,άλλωστε πως να επικρίνουμε τους γιους μας και τις κόρες μας ,μα δεν αντέχει άλλο η ψυχή μας να σας βλέπουμε γονατιστούς και αμίλητους.
Σας γράφουμε , και επ ευκαιρία των ημερών της υπέρτατης θυσίας για την πατρίδα ,για να σας δώσουμε την ελπίδα και το θάρρος που σας έκλεψαν για τον αγώνα που χρειάζεται να ξεκινήσετε.
Εσύ γιε μου ,μη λησμονείς τη θυσία του πατέρα σου .Τίμησε τον και δώστου την αγαλλίαση που χρόνια περιμένει.
Εσύ ,κόρη μου λατρευτή ,δυνάμωσε τον άντρα σου και στάσου δίπλα του ωσάν τη μάνα σου ,ωσάν εκείνη τη ηρωική Ελληνίδα που πάσχισε και αγωνίστηκε αγόγγυστα πάντα.
Αδέλφια μου ,θέλει θυσίες και πόνο και αίμα η ελευθερία ,εμείς το ξέρουμε καλά , μα δεν αντέχουμε να σας βλέπουμε πια σκλαβωμένους μέσα στην ίδια μας την πατρίδα .Σπαρταράει η ψυχή μας να σας αντικρίζουμε ανήμπορους και κουρνιασμένους στην πλασματική ευημερία που σας χόρτασαν.
Δεν αξίζει κανείς Έλληνας να γονατίζει ,δεν είναι "πάτριον"....
Παιδιά μας, δε ζητήσαμε ποτέ τίποτα ,δε θα ζητάγαμε ποτέ τίποτα ,μα είναι κάτι που χρόνια τώρα βασανίζει τις ψυχές μας ,και μόνο εσείς μπορείτε να μας βοηθήσετε.
Είμαστε όλοι εδώ , τώρα που σας γράφω ,γνωστοί και άγνωστοι στ αυτιά σας και στα μάτια σας ,μα δικοί σας άνθρωποι ,και πονάμε....πονάμε που κατάντησαν τους γιους μας ,τις κόρες μας ,τα εγγόνια μας ,να κοιτούν αμήχανα και να παραδίδονται αμαχητί.....
Μου ζήτησαν να σας γράψω εγώ ,μιας κι ο λόγος άλλων θα ήταν πιο σκληρός στα μάτια σας ,μα βούρκωσα κι εγώ ,κλαίνε και οι ψυχές γοερά μα δεν ακούγονται ξέρετε.....
γιατί προδίδετε τα παιδιά σας ;Εμείς δε σας προδώσαμε ποτέ....
γιατί αφήνετε να σας λυγίσουν ψεύτες ,φαύλοι και λιμοκοντόροι ;Αυτά τα παραδείγματα σας δώσαμε;
γιατί σταματήσατε να παλεύετε ;Εμείς ακόμα και σήμερα ,είμαστε δίπλα σας ,μέσα σας;
ΤΙ ΦΟΒΑΣΤΕ ΜΩΡΕ ;Πιάσατε τα διαόλια μπροστά σας και ξεχάσατε να βγείτε στο δρόμο ;Πως αγωνίζεστε βρε καλόπαιδα εσείς για τα παιδιά σας ;Από πότε ο Έλληνας φοβάται τον αγώνα;
Σας χτυπούν από παντού ;Κάντε κύκλο , κύκλο μεγάλο και σφιχτό και ρίχτε τους κι εσείς!!!
Σας κλέβουν την ελπίδα ;Βρείτε τη στα μάτια και στο χέρι του διπλανού σας!!
Μην περιμένετε αρχηγούς και ηγέτες ,αυτοί βγαίνουν από τον αγώνα...κάτι ξέρουμε κι εμείς!
ΤΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΤΕ ΜΩΡΕ;ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ;
Πάντα εμείς δε σώζαμε την Ελλάδα ;Οι λίγοι ,οι τρελοί ,οι πιστοί στην ιδέα.....
Τι να κάνεις ;Τι να κάνετε;
Να βγεις ,να φωνάξεις ,να μείνεις εκεί μέχρι να σ ακούσουν ,να δώσεις στα παιδιά σου στιγμές και αναμνήσεις ηρωικές όπως δώσαμε εμείς σε σας.....
Δεν είναι δύσκολο παλληκάρια μου....ένα βήμα λείπει ,κάρδια έχετε και πίστη έχετε ,αυτά είναι τα όπλα που χρειάζεστε.....
Να βγεις ,να φωνάξεις ,να μείνεις εκεί μέχρι να σ ακούσουν ,να δώσεις στα παιδιά σου στιγμές και αναμνήσεις ηρωικές όπως δώσαμε εμείς σε σας.....
Δεν είναι δύσκολο παλληκάρια μου....ένα βήμα λείπει ,κάρδια έχετε και πίστη έχετε ,αυτά είναι τα όπλα που χρειάζεστε.....
ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΥΒΡΙΖΟΥΝ ΠΛΕΟΝ!ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΞΕΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΤΕΥΤΗΚΑΜΕ.....ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ!!!!!
Δε θέλουμε να σας αφήσουμε ,μα ποτέ δε σας αφήσαμε ετσι κι αλλιώς...Είμαστε εδώ πάντα ,εκεί ,παντού.....Να σας θυμίζουμε ,πως οι ωραίοι αγώνες γίνονται από μικρούς ανθρώπους που γιγαντώνονται στη μάχη και γίνονται θεριά........
ΓΙΝΕ ΤΟ ΘΕΡΙΟ ΕΣΥ! ΞΑΝΑΓΙΝΕ Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝ!ΜΗ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΕΙΣ,ΜΗΝ ΠΡΟΔΩΣΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ,ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!
ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ....ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ.....
ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ....ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ.....
Η ευχή μας να είναι μαζί σας ,και η κατάρα μας επίσης.......Ευχή για όσους αγωνιστούν ,κατάρα για όσους δειλιάσουν ,γιατί αυτοί δεν είναι Έλληνες ,δεν είναι παιδιά μας......
Με πατρική αγάπη,
Εκείνοι ,που αποκαλείτε ήρωες του Έθνους μας....
Παππούδες ,πατεράδες, αδέλφια σας
Υ.Γ
Είμαστε όλοι καλά ,γιατί πέσαμε για την πατρίδα και για εσάς ,ευχόμαστε κι εσείς να είστε το ίδιο καλά..........
