“Στην αποχή αναζητεί σωσίβιο η κυβέρνηση. Όσο περισσότεροι δεν πάνε να ψηφίσουν τόσο καλύτερα για μας, λένε στο Μαξίμου. Γιατί ξέρουν ότι αν πάνε στις κάλπες, θα ρίξουν “ μαύρο” πρωτίστως κατά εκείνων που οι αποφάσεις τους πλήττουν τη ζωή τους, τους δημιουργούν προβλήματα επιβίωσης, οδηγούν σε λουκέτα και ανεργία, σε περικοπές των αποδοχών τους, των συντάξεων τους, σε μείωση του εισοδήματός τους από τις αυξήσεις φόρων και τιμών. Και επομένως, σου λένε, προτιμότερο να πάνε για μπάνιο, παρά να μας καταψηφίσουν.
Αντίθετα, ο Σαμαράς καλεί όλους να πάνε να ψηφίσουν, τονίζοντας ότι στο χέρι τους είναι να βάλουν φρένο, να μην ανάψουν με την ψήφο τους πράσινο φως σε νέα μέτρα.“
Χωρίς διάθεση περιαυτολογίας την θέση αυτή της κυβέρνησης την είχαμε επισημάνει από αυτό το ιστολόγιο καιρό πριν. Σε άρθρο μας στις 8 Αυγούστου με τίτλο “
Η απογοήτευση του κόσμου είναι η μεγαλύτερη ελπίδα της κυβέρνησης.” , που αναδημοσιεύτηκε τότε από πολλά ιστολόγια και τους ευχαριστούμε, είχαμε προσπαθήσει ήδη από τότε να κάνουμε μια ανάλυση της πολιτικής κατάστασης που μας οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα, καθώς και μια λογική πρόβλεψη για την θέση που ήδη είχε διαμορφωθεί σε κύκλους της κυβέρνησης, που τότε είχε ακόμη τα πάνω της εν μέσω θέρους, να διοχετεύσουν την λογική αντίδραση του κόσμου στην αποχή, ώστε να περιοριστούν οι απώλειες στην κάλπη, αφού δεν προσμετράται πουθενά η αποχή του κόσμου ακόμη κι αν απέχει το 80% του πληθυσμού των ψηφισάντων, και να το παρουσιάσουν ως στήριξη των πολιτών στο μνημόνιο και στα αναγκαία σκληρά μέτρα.
Γράφαμε χαρακτηριστικά:
“Αυτό που η κυβέρνηση φοβάται πιο πολύ είναι η αντίδραση μέσω της ψήφου. Να της στερηθεί δηλαδή η εξουσία. Ο Παπανδρέου το γνωρίζει ότι κάποια στιγμή θα φύγει κακείν κακώς από την Ελλάδα αλλά όχι ακόμα. Όχι πριν να ολοκληρώσει το έργο των εντολέων του. Πρώτο μεγάλο τεστ φυσικά θα είναι οι Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές του Νοεμβρίου (αν δεν γίνουν και βουλευτικές μαζί). Η πεποίθηση του σκληρού πυρήνα της κυβέρνησης είναι ότι τα πράγματα δεν θα είναι τελικώς τόσο άσχημα όσο θα περίμενε κανείς βλέποντας τα αντιλαϊκά μέτρα που έχει λάβει.”
Δεν διεκδικούμε “δάφνες και στέφανα” για την “πρόβλεψη” που ένας κοινός νους, λογικά σκεπτόμενος, μπορούσε να καταλήξει. Απλά θέλουμε να επισημάνουμε ότι το παιχνίδι είναι χοντρό και βρώμικο. Τα αδιέξοδα και η οργή του κόσμου πρέπει να διοχετευτούν στην κάλπη. Οτιδήποτε άλλο είναι καταδικασμένο σε αποτυχία (βλ. τις φιέστες και τσιμπούσια (!!!) αντίστασης μέσα στον Σεπτέμβρη). Βλέπουμε ακόμα και αναλύσεις επί αναλύσεων που μέσα από δαιδαλώδεις λογικές, μπερδεύοντας και παρουσιάζοντας παραγράφους του εκλογικού νόμου, θέλουν να μας πείσουν ότι ΔΕΝ πρέπει να ψηφίσουμε γιατί αν ψηφίσουμε εναντίον της κυβέρνησης αυτό θα είναι προς όφελός της!!!!
ΈΛΕΟΣ!!!
Ας είμαστε σοβαροί. Μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος σκέφτεται σοβαρά να μην πάει να ψηφίσει μόλις 2 εβδομάδες πριν τις εκλογές που έχουν πάρει πλέον την δυναμική βουλευτικών εκλογών. Πολλοί από αυτούς είναι απογοητευμένοι από την ανυπαρξία πολιτικής και οικονομικής ανάπτυξης, ενώ βλέπουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται ραγδαία.
Βλέπουν τα ψέματα του πρωθυπουργού που καθημερινά τους φτύνει και προσπαθεί να τους πείσει ότι βρέχει, και το αυτάρεσκο χαμόγελο του αγέρωχου τσάρου-μαριονέτας της Οικονομίας Παπακωνταντίνου και θέλουν να γυρίσουν την πλάτη τους στους αφερέγγυους πολιτικούς και να βρουν τα προς το ζην για την οικογένειά τους. Αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν πρέπει να πείσουμε ότι η διαμαρτυρία τους επιβάλλεται να εκφραστεί μέσα από τα αποτελέσματα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών σε πρώτη φάση και των εθνικών σε δεύτερη που δεν θα αργήσουν και πολύ…
Γιατί κύριοι επαναστάτες απέχοντες, η λογική σας θυμίζει την κοπέλα που έπεσε θύμα βιασμού και δεν αντέδρασε στον βιαστή και όταν το κατήγγειλε της είπαν ότι της άρεσε κι όλας αφού δεν αντέδρασε στο παραμικρό…
Αν σε βιάζουν και δεν φωνάξεις, δεν αντιδράσεις θα σου πουν πως σου άρεσε. Ε όχι δεν μου αρέσει να με βιάζουν ψυχολογικά, ατομικά και εθνικά, κάποια αλητήρια ανθρωπάκια, που με ψέματα ανέλαβαν την εξουσία και ακόμη ψέματα μου λένε για να με κάνουν δούλο!
Όχι! Οι Έλληνες μπορεί να μην βγήκαν στους δρόμους σαν τους Γάλλους γιατί τα συνδικάτα είναι πλήρως ελεγχόμενα από τα κόμματα, αλλά στις 7 και 14 Νοέμβρη έχουν μια τεράστια ευκαιρία να δηλώσουν την αντίστασή τους με τον πιο δημοκρατικό και ειρηνικό τρόπο που μπορούν…
Την ψήφο τους!
Πηγή
