Η μάχη πλέον δίνεται στα ψιλά γράμματα, αν υπάρχει μια τελευταία γραμμή άμυνας για τη χώρα αυτή δεν είναι άλλη από την ίδια την ευρωπαϊκή συνθήκη στο άρθρο 152 που προβλέπει το σεβασμό των αποφάσεων των κοινωνικών εταίρων.
Αυτό το χαρτί παίζει η Ελλάδα μήπως περισωθούν τα κατώτατα όρια μισθών και τα δώρα η τελευταία ελπίδα να μην καταρρεύσει και το εισόδημα του ιδιωτικού τομέα συμπαρασύροντας μαζί του τα πάντα.
Από την άλλη η τρόικα κουνάει το χαρτί του δανείου μαμούθ και με πολιορκιτικό κρυό το ΔΝΤ που δεν έχει καμία υποχρέωση απέναντι στις ευρωπαϊκές συνθήκες πιέζει για οριζόντιες μειώσεις σε όλα τα επίπεδα.
Οι νέες απαιτήσεις (δεν άλλαξαν και πολύ σε σχέση με τις παλιές) είναι για μισθούς πολύ κάτω απ' τα σημερινά όρια.
Θέλουν δηλαδή μείωση του κατώτατου μισθού στα 600 ευρώ μεικτά, δηλαδή 151 ευρώ κάτω απ' το σημερινό επίπεδο και ως προς τους κατώτατους μισθούς των κλαδικών συμβάσεων το πλαφόν να μπει 750 ευρώ. Καμία κλαδική σύμβαση δηλαδή να μην υπερβαίνει αυτό το ποσό, αυτή να είναι η αφετηρία όλων των εργαζόμενων μισθολογικά.
Στη σημερινή συνάντηση της τρόικας με τον υπουργό εργασίας οι απαιτήσεις θα μπουν ξανά ως τελεσίγραφο.
Αυτή τη φορά ωστόσο έχει προηγηθεί η διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες και ουσιαστικά όλα μένουν στο τραπέζι.
Παρ' όλα αυτά μένει στο τραπέζι πάντα η υπόθεση του 13ου και 14ου μισθού. Ως προς αυτό για πρώτη φορά ο Λ. Παπαδήμος είπε πως υπάρχουν κόκκινες γραμμές, αυτό από μόνο τους θα μπορούσε να είναι θετικό εαν δεν συμπλήρωνε πως βρισκόμαστε σε διαπραγμάτευση αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο υπαναχώρησης, ανοίγοντας ξανά σενάρια για κλιμακωτή μείωση και καταβολή των δώρων και του επιδόματος αδείας με βάση τον μισθό.
newsit
