Το ύφος του Ραβίνου τα λέει όλα, "Μακαριώτατε"...
Δικαιολογημένα πανηγυρίζει το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο:ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ μεταξύ ΑΡΧΙΡΑΒΒΙΝΕΙΑΣ ΙΣΡΑΗΛ & ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Ο Αρχιραββίνος του Ισραήλ Γιόνα Μέτζκερ και ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου Χρυσόστομος υπέγραψαν μία ιστορικής σημασίας διακήρυξη, στις 5.12.2011, στην Αρχιεπισκοπή Κύπρου, στη Λευκωσία. Η διακήρυξη επισημοποιεί τη δέσμευση των δύο πλευρών στην ενδυνάμωση των μεταξύ τους σχέσεων ενώ βεβαιώνει το αβάσιμο του δόγματος της συλλογικής ευθύνης του εβραϊκού λαού για τη σταύρωση του Ιησού. Είναι η πρώτη φορά που Ορθόδοξη Εκκλησία ξεκάθαρα αποδοκιμάζει το δόγμα αυτό, το οποίο από αιώνων υπήρξε ο πλέον θεμελιώδης παράγων ανάπτυξης του θρησκευτικού αντισημιτισμού στην Ευρώπη.
«Εμείς, ο Αρχιραββίνος του Ισραήλ Γιόνα Μέτζκερ και ο Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου Χρυσόστομος ευχαριστούμε το Θεό για την ευλογημένη ανάπτυξη αμοιβαίου σεβασμού και βεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας στην ενδυνάμωση των άριστων σχέσεων μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ», αναφέρει χαρακτηριστικά το κείμενο της διακήρυξης. Ιδιαίτερα διευκρινίζεται στη διακήρυξη ότι η Εκκλησία της Κύπρου ουδέποτε συμμετείχε σε κατηγορίες περί συλλογικής ευθύνης ούτε σε συστηματική άρνηση του Εβραϊσμού. «Συνεπώς βεβαιώνουμε την αποδοκιμασία παρόμοιων προκαταλήψεων ως ασυμβίβαστων με τα διδάγματα των Ιερών Γραφών», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Σημειώνεται ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είχε αποκηρύξει το δόγμα περί συλλογικής ευθύνης των Εβραίων, το 1965 με την Διακήρυξη Nostra Aetate που ψήφισε η Β΄ Σύνοδος του Βατικανού.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε σε συνέντευξη που έδωσε στην Jerusalem Post ο Αρχιραββίνος του Ισραήλ: «Σήμερα υπογράψαμε μια ιστορική διακήρυξη για τις σχέσεις μεταξύ Ιουδαϊσμού και Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μέχρι τώρα οι Ορθόδοξες Εκκλησίες ήταν απρόθυμες ως προς την ανάληψη παρόμοιων πρωτοβουλιών, ωστόσο, η Εκκλησία της Κύπρου με τη σημερινή διακήρυξη ανέλαβε αυτή την ευθύνη… Ελπίζουμε ότι τώρα, σταδιακά, θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε ανάλογους δεσμούς σχέσεων και με άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, όπως την Ελληνική και τη Ρωσική».
Ο Αρχιραββίνος Μέτζκερ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο εθνικό ζήτημα της κατοχής του βορείου τμήματος της Κύπρου από την Τουρκία, λέγοντας: «Περιδιαβαίνοντας τους δρόμους αυτής της χώρας δεν μπορείς παρά να συναντήσεις πολίτες που θα σου μιλήσουν για τον πόνο που νιώθουν για την κατοχή του μισού νησιού τους από την Τουρκία».
Επίσης, η διακήρυξη βεβαιώνει τα διδάγματα του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού σχετικά με την ιερότητα της ζωής και ως εκ τούτου αναφέρει: «Καταδικάζουμε κάθε πράξη που βεβηλώνει την ιερότητα αυτή, ιδιαίτερα πράξεις βίας και τρομοκρατίας κατά αθώων και ειδικότερα όταν αυτές εμπλέκουν κατάχρηση του ονόματος του Θεού και της θρησκείας».
Ο Ραββίνος Ντέιβιντ Ρόζεν, υπεύθυνος διαθρησκειακών σχέσεων της Αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής και επίτιμος σύμβουλος της Αρχιραββινείας του Ισραήλ για διαθρησκευτικά θέματα, χαιρέτισε την υπογραφείσα διακήρυξη τονίζοντας ότι αποτελεί μόνον την αρχή της διαδικασίας σύσφιξης σχέσεων μεταξύ του Ιουδαϊσμού και των Ορθοδόξων Εκκλησιών.
(Αποσπάσματα από άρθρο της Jerusalem Post, 8.12.2011)
Δεν θα γράψουμε τίποτα παραπάνω, "Άγιε" Κύπρου, εκτός από αυτά που αναφέρει το ίδιο το Ευαγγέλιο. Κάντε έναν κόπο να τα διαβάσετε, γιατί όπως φαίνεται έχετε....ξεχάσει το συγκεκριμένο "αντισημητικό" απόσπασμα που ξεκαθαρίζει με απόλυτο τρόπο αν οι Εβραίοι είχαν ή όχι συλλογική ευθύνη για την Σταύρωση του Χριστού:
15 Κατὰ δὲ ἑορτὴν εἰώθει ὁ ἡγεμὼν ἀπολύειν ἕνα τῷ ὄχλῳ δέσμιον, ὃν ἤθελον.
16 εἶχον δὲ τότε δέσμιον ἐπίσημον λεγόμενον Βαραββᾶν.
17 συνηγμένων οὖν αὐτῶν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τίνα θέλετε ἀπολύσω ὑμῖν; Βαραββᾶν ἢ ᾿Ιησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν;
18 ᾔδει γὰρ ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτόν.
19 Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ βήματος ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν ἡ γυνὴ αὐτοῦ λέγουσα· μηδὲν σοὶ καὶ τῷ δικαίῳ ἐκείνῳ· πολλὰ γὰρ ἔπαθον σήμερον κατ᾿ ὄναρ δι᾿ αὐτόν.
20 Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεισαν τοὺς ὄχλους ἵνα αἰτήσωνται τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ ᾿Ιησοῦν ἀπολέσωσιν.
21 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἡγεμὼν εἶπεν αὐτοῖς· τίνα θέλετε ἀπὸ τῶν δύο ἀπολύσω ὑμῖν; οἱ δὲ εἶπον· Βαραββᾶν.
22 λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τί οὖν ποιήσω ᾿Ιησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν; λέγουσιν αὐτῷ πάντες· σταυρωθήτω.
23 ὁ δὲ ἡγεμὼν ἔφη· τί γὰρ κακὸν ἐποίησεν; οἱ δὲ περισσῶς ἔκραζον λέγοντες· σταυρωθήτω.
24 ἰδὼν δὲ ὁ Πιλᾶτος ὅτι οὐδὲν ὠφελεῖ, ἀλλὰ μᾶλλον θόρυβος γίνεται, λαβὼν ὕδωρ ἀπενίψατο τὰς χεῖρας ἀπέναντι τοῦ ὄχλου λέγων· ἀθῷός εἰμι ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ δικαίου τούτου· ὑμεῖς ὄψεσθε.
25 καὶ ἀποκριθεὶς πᾶς ὁ λαὸς εἶπε· τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν.
15 Κατὰ δὲ ἑορτὴν εἰώθει ὁ ἡγεμὼν ἀπολύειν ἕνα τῷ ὄχλῳ δέσμιον, ὃν ἤθελον.
16 εἶχον δὲ τότε δέσμιον ἐπίσημον λεγόμενον Βαραββᾶν.
17 συνηγμένων οὖν αὐτῶν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τίνα θέλετε ἀπολύσω ὑμῖν; Βαραββᾶν ἢ ᾿Ιησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν;
18 ᾔδει γὰρ ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτόν.
19 Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ βήματος ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν ἡ γυνὴ αὐτοῦ λέγουσα· μηδὲν σοὶ καὶ τῷ δικαίῳ ἐκείνῳ· πολλὰ γὰρ ἔπαθον σήμερον κατ᾿ ὄναρ δι᾿ αὐτόν.
20 Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεισαν τοὺς ὄχλους ἵνα αἰτήσωνται τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ ᾿Ιησοῦν ἀπολέσωσιν.
21 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἡγεμὼν εἶπεν αὐτοῖς· τίνα θέλετε ἀπὸ τῶν δύο ἀπολύσω ὑμῖν; οἱ δὲ εἶπον· Βαραββᾶν.
22 λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τί οὖν ποιήσω ᾿Ιησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν; λέγουσιν αὐτῷ πάντες· σταυρωθήτω.
23 ὁ δὲ ἡγεμὼν ἔφη· τί γὰρ κακὸν ἐποίησεν; οἱ δὲ περισσῶς ἔκραζον λέγοντες· σταυρωθήτω.
24 ἰδὼν δὲ ὁ Πιλᾶτος ὅτι οὐδὲν ὠφελεῖ, ἀλλὰ μᾶλλον θόρυβος γίνεται, λαβὼν ὕδωρ ἀπενίψατο τὰς χεῖρας ἀπέναντι τοῦ ὄχλου λέγων· ἀθῷός εἰμι ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ δικαίου τούτου· ὑμεῖς ὄψεσθε.
25 καὶ ἀποκριθεὶς πᾶς ὁ λαὸς εἶπε· τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν.
