Πέρα ἀπὸ τὴν Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ τὸ Γενέσιο τῆς Θεοτόκου, ὁ μήνας Σεπτέμβριος περιλαμβάνει τὴ μνήμη τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου. Εἶναι ὁ μήνας ποὺ μᾶς μεταφέρει στὸ γνωστὸ σκηνικό της Σταύρωσης,ὅπου τὰ τρία αὐτὰ πρόσωπα, τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου δένονται μυστικὰ καὶ πνευματικά. Ὁ Χριστὸς ἀπευθυνόμενος πρῶτα στὴ μητέρα Του, «ΓΥΝΑΙ ΙΔΟΥ Ο ΥΙΟΣ ΣΟΥ» καὶ ἔπειτα στὸ μαθητή Του, «ΙΔΟΥ Η ΜΗΤΗΡ ΣΟΥ»(Ἴω. 19,27), ἀναδεικνύει καὶ ὑπερυψώνει τὸν Ἰωάννη ἀνάμεσα ἀπὸ ὅλους τους μαθητές Του. Ἔτσι, οἱ μέρες τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου χαριτώνονται περισσοτέρως καὶ μᾶς ἐξαίρουν λατρευτικὰ καὶ τιμητικὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Ἁγίου Ἠγαπημένου Μαθητῆ καὶ Ἐπιστηθίου Φίλου του Χριστοῦ, Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοὺ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.
Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἰωάννης ἦταν γιὸς τοῦ Ζεβεδαίου καὶ τῆς Σαλώμης, καὶ νεώτερος ἀδελφός του ἀποστόλου Ἰακώβου. Στὴν ἀρχὴ ἦταν μαθητὴς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου,καὶ κατόπιν ἔγινε μαθητὴς τοῦ Κυρίου. Ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ, καὶ μάλιστα μαθητὴς «ὂν ἠγαπα ὁ Ἰησοῦς» (Ἰωάννου ἴα’ 20), δηλαδή, τὸν ὁποῖο ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα...
ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ ἀπένειμε τὴν προσωνυμία τοῦ Θεολόγου, καὶ στὴν ἁγιογραφία εἰκονίζεται μὲ ἕναν ἀετό, λόγω τῆς ὑψηλῆς θεολογίας τοῦ Εὐαγγελίου του, κοντὰ στὸ κεφάλι του.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος εἶναι ὁ Εὐαγγελιστὴς τῆς ἀγάπης. Ὄχι μόνο γιατί ἀναφέρεται συνεχῶς στὴν ἀγάπη, ἀλλὰ κυρίως γιατί τὴν βίωνε καὶ τὴν ἐξέφραζε. Ἀγαποῦσε πολὺ τὸν Διδάσκαλό του. Τὸν ἀκολούθησε καὶ στὶς πιὸ δύσκολες ὧρες τῆς ἐπίγειας ζωῆς Του. Ὅταν οἱ ἄλλοι μαθητὲς ἦταν κρυμμένοι «διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων», αὐτὸς ἦταν παρὼν στὴν σύλληψή Του, στὴν δίκη καὶ στὸν Γολγοθά, ὅπου κάτω ἀπὸ τὸν Σταυρὸ τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Χριστὸς τὴν μητέρα Του. Μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφό του Ἰάκωβο καὶ τὸν Πέτρο, ἀποτελοῦσαν τὴν τριάδα τὸν μαθητῶν ποὺ ἔλαβε μαζί του ὁ Χριστὸς στὴν ἀνάσταση τῆς κόρης τοῦ Ἰαείρου, στὸ ὅρος Θαβώρ, ὅπου «μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν», καθὼς καὶ στὴ Γεσθημανή, ὅπου προσευχήθηκε πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος Του.
Εἶναι ὁ συγγραφέας τοῦ 4ου κατὰ σειρὰ Εὐαγγελίου στὴν Καινὴ Διαθήκη, τὸ θεολογικότερο ὅλων καὶ θεωρούμενο ὡς Εὐαγγέλιο τῆς ἀγάπης, καθὼς ἐπίσης τριῶν Καθολικῶν Ἐπιστολῶν καὶ τῆς Ἀποκαλύψεως. Τὴ ζωὴ τοῦ κοντὰ στὸν Κύριο τὴ γνωρίζουμε μέσα ἀπὸ τὰ Εὐαγγέλια τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ὁ Ἰωάννης συνέχισε ἔντονα τὴν δράση του καὶ μετὰ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου. Αὐτὸς καὶ ὁ Πέτρος ἦταν οἱ πρῶτοι ποὺ κήρυξαν μετὰ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἄγ.Πνεύματος σὲ ὅλο τὸν κόσμο τὸ λόγο τοῦ Κυρίου.
Ἡ παράδοση, ἐπίσης, μᾶς λέει ὅτι ὁ Ἰωάννης κήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο στὴ Μικρὰ Ἀσία, καὶ ἰδιαίτερα στὴν Ἔφεσο, ὅπου μὲ τὴν προσευχὴ τοῦ κατέστρεψε τὸ ναὸ τῆς Ἀρτέμιδος καὶ ὁδήγησε στὸ Χριστό μας, τετρακόσιες χιλιάδες εἰδωλολάτρες. Στὰ χρόνια του αὐτοκράτορα Δομετιανοῦ βασανίστηκε καὶ ἐξορίστηκε στὴν Πάτμο, ὅπου συνέγραψε τὴν Ἀποκάλυψη,κατόπιν Θείου φωτισμοῦ.
Ὁ Ἀπόστολος Ἰωάννης ἔζησε γύρω στὰ 100 χρόνια (κοιμήθηκε, ὅπως ἀναφέρεται, εἰρηνικὰ γύρω στὸ 105 μὲ 106 μ.Χ.). Ἡ μνήμη τοῦ Ἀποστόλου Ἰωάννου ἑορτάζεται στὶς 26Σεπτεμβρίου. Ἡ ἑορτὴ τῆς 8ης Μαΐου, συνδέεται μὲ τὴν ἀνάδυση θαυματουργικῆς κόνεως (σκόνης) ἀπὸ τὸν τάφο τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, μέσω τῆς θαυματουργικῆς ἐπενέργειας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ οἱ ντόπιοι τὴν ἀποκαλοῦσαν «ἐπίγειο μάνα».
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, κατὰ τὴν παράδοση, ἀφοῦ, ὕστερα ἀπὸ θεῖο φωτισμό,προέβλεψε ὅτι ἐπρόκειτο νὰ μεταστεῖ ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωὴ στὴν αἰώνια καὶ ἀτελεύτητη,παρέλαβε τοὺς μαθητές του καὶ βγῆκε ἔξω ἀπὸ τὴν Ἔφεσο. Ἐκεῖ σὲ ἕνα σημεῖο ὑπέδειξε νὰ ἀνοιγεῖ τάφος. Μόλις ἔγινε αὐτό, μπῆκε μέσα ζωντανὸς καὶ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.Ὁ τάφος αὐτὸς ἐφεξῆς ἔγινε πηγὴ ἰαμάτων.
Πηγή: Περιοδικὸ«Παρὰ τὴν Λίμνην», Μηνιαία ἔκδοση Ἐκκλησίας Ἁγίου Δημητρίου Παραλιμνίου,περίοδος γ΄, ἔτος κά΄, ἄρ. 9, Σεπτέμβριος 2011
Τ.Θ.33052, 5310 Παραλίμνι, Κύπρος
Ἠλεκτρονικὸ Ταχυδρομεῖο: f.evelthon@gmail.com
