Παρουσιάζουμε την παρακάτω είδηση όπως ακριβώς δημοσιεύθηκε στην φυλλάδα των συντακτών, όπου υπό τον τίτλο «Βαριές ποινές σε πέντε για βιασμό φοιτήτριας» διαβάζουμε τα εξής:
«Στη φυλακή πέντε αλλοδαποί που ενεπλάκησαν σε υπόθεση βιασμού φοιτήτριας του ΑΠΘ έπειτα από πάρτι στην πανεπιστημιούπολη και κατοχή ναρκωτικών. Πρόκειται για τρεις Αλγερινούς, έναν Σύρο, και έναν από τη δυτική Σαχάρα, που καταδικάστηκαν σε ποινές κάθειρξης κατά περίπτωση από 11 έως 29 έτη. Άλλος ένας Αλγερινός, ηλικίας 16 ετών, που ενεπλάκη στην υπόθεση, παραπέμφθηκε να δικαστεί από δικαστήριο ανηλίκων.
Οι έξι κατηγορούμενοι, ηλικίας 16 έως 44 ετών, συνελήφθησαν στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 2016 και παραπέμφθηκαν σε δίκη στο Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων μετά την καταγγελία της 23χρονης (τότε) φοιτήτριας της Σχολής Θεάτρου του ΑΠΘ και του 20χρονου φίλου της ότι τρεις από αυτούς έπειτα από πάρτι στην πανεπιστημιούπολη τους λήστεψαν και ασέλγησαν στην κοπέλα. Οι αστυνομικοί κατάφεραν γρήγορα να εντοπίσουν τους τρεις δράστες στο διαμέρισμα όπου διέμεναν μαζί με άλλα τέσσερα άτομα, ενώ βγήκαν σ’ αυτό περίπου 2 κιλά χασίς, 5,5 χιλιάδες ευρώ, κλεμμένα κοσμήματα και τιμαλφή, καθώς και 11 κινητά τηλέφωνα. Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι εντοπίστηκαν και συνελήφθησαν σε άλλα διαμερίσματα.
Οι κατηγορίες αφορούσαν ομαδικό βιασμό και ληστεία (μόνο για τρεις από τους συλληφθέντες), διακεκριμένες περιπτώσεις κλοπής, κατοχή και εμπορία ναρκωτικών ουσιών, αντίσταση κατά της αρχής (για έναν), παράβαση του νόμου περί όπλων και του νόμου περί αλλοδαπών. Όπως αναφέρθηκε, από την έρευνα των αστυνομικών και τις περιγραφές έγινε γνωστό ότι πρόκειται για άτομα που περιφέρονταν συστηματικά στην ευρύτερη περιοχή του ΑΠΘ κι έτσι εντοπίστηκε πολύ γρήγορα η κατοικία τους.
Στο δικαστήριο η φοιτήτρια κατέθεσε ότι γνώριζε έναν από τους δράστες, αλλά εξαναγκάστηκε να συνευρεθεί μαζί του και με τους φίλους του παρά τη θέλησή της εκείνο το βράδυ. Ανέφερε επίσης ότι ακόμη και σήμερα παρακολουθείται από ψυχολόγο. Οι δύο δράστες του βιασμού απολογούμενοι ομολόγησαν την πράξη τους αλλά υποστήριξαν ότι έγινε με τη συναίνεση του θύματος, ενώ για τα ναρκωτικά όλοι οι κατηγορούμενοι ισχυρίστηκαν πως δεν είχαν εμπλοκή σε εμπόριο και διακίνηση, αλλά τους τα είχε αφήσει ένας Αλβανός για να τα φυλάξουν.
Στη δίκη βρέθηκαν αλληλέγγυοι αρκετοί πρόσφυγες από hotspot της Θεσσαλονίκης και μέλη ΜΚΟ, ορισμένοι εκ των οποίων κατέθεσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης, δηλώνοντας την έκπληξή τους για τις κατηγορίες».
Δεν θα σταθούμε στο πόσο «μπουμπούκια» ήταν οι εν λόγω βιαστές (προφανώς αυτοχαρακτηριζόμενοι ως «πρόσφυγες»), αλλά στο τελείωμα του κείμενου. Στο ότι, δηλαδή, βρέθηκαν υπερασπιστές των καταδικασθέντων για βιασμό, όχι μόνο εκ μέρος άλλων «προσφύγων», αλλά και από μέλη ΜΚΟ τα οποία κατέθεσαν υπέρ των βιαστών! Φαίνεται ότι σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, οι διάφορες φεμινιστικές θεωρίες για «την κουλτούρα του βιασμού» πάνε… περίπατο, καθώς η ιδιότητα του «πρόσφυγα» λειτουργεί ως «σφουγγάρι» το οποίο ξεπλένει ξεκάθαρα εγκληματικές ενέργειες.
