Φοροδιαφυγή, πρόστιμα, καταδίκες που έχουν να κάνουν με τη θητεία του ως αιρετού. Ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς διαθέτει παρελθόν άγνωστο στο ευρύ κοινό, το οποίο δεν συνάδει με το δηκτικό ύφος με το οποίο κουνά το δάχτυλο στους πολίτες κάθε απόγευμα κατά την ενημέρωση για την πανδημία της Covid-19. Μάλιστα η οργισμένη τοποθέτησή του μεσοβδόμαδα μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες για τους ταλαίπωρους συνταξιούχους που πήγαν μαζικά στις τράπεζες προκειμένου να εισπράξουν τις συντάξεις τους προκάλεσε αλγεινές εντυπώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ν. Χαρδαλιάς ή αλλιώς Nick Hard (όπως είναι το hashtag που τον συνοδεύει στο Instagram) δέχτηκε αυστηρή κριτική και από φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ για το δημόσιο ύφος του, με κάποια από αυτά να τον αποκαλούν ακόμη και «χωροφύλακα».
Ο άγνωστος μέχρι πρόσφατα στο ευρύ κοινό Ν. Χαρδαλιάς είναι πρόσωπο με μακρά θητεία στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Διετέλεσε δήμαρχος Βύρωνα για τρεις τετραετίες (2003-14) και στη συνέχεια περιφερειακός σύμβουλος στην Αττική. Η θητεία του στον δήμο συνοδεύτηκε από ουκ ολίγα μελανά σημεία. Το 2012, όπως προκύπτει από απόφαση που αναρτήθηκε στη Διαύγεια, το ΣΔΟΕ επέβαλε πρόστιμο στον Οργανισμό Πολιτισμού και Αθλητισμού του Δήμου Βύρωνα. Οπως προέκυψε από την έρευνα του ΣΔΟΕ, το 2008 και το 2009 δεν τηρούνταν βιβλία Β΄ κατηγορίας, ενώ σε 20 περιπτώσεις συνολικής αξίας 300.000 ευρώ δεν είχαν «κοπεί» τα ανάλογα φορολογικά στοιχεία. Το 2012 κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του ΔΣ του οργανισμού αποφασίστηκε η καταβολή προκαταβολής ύψους 47.000 ευρώ στη ΔΟΥ ΙΒ΄ Αθηνών για την τακτοποίηση της φορολογικής εκκρεμότητας.
Το 2011 σε έγγραφη καταγγελία που αποστάλθηκε στο Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, το ΣΔΟΕ, το Ελεγκτικό Συνέδριο και κοινοποιούνταν στον τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου γινόταν λόγος για ποσό ύψους 20.000 ευρώ το οποίο είχε αφαιρεθεί από το ταμείο του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Βύρωνα και είχε τοποθετηθεί σε λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας στο όνομα του τότε δημάρχου Χαρδαλιά και ενός δημοτικού συμβούλου. Τα χρήματα δόθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2009 στη γυναικεία ομάδα μπάσκετ του Αθηναϊκού. Ο Χαρδαλιάς δικαιολόγησε την πράξη αυτή με το σκεπτικό ότι τα χρήματα είχαν δοθεί από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αλλά επιλέχθηκε αυτή η οδός για να πάνε στην ομάδα, επειδή μια απευθείας επιπρόσθετη οικονομική ενίσχυσή της θα ήταν μη νόμιμη. Ωστόσο το αντεπιχείρημα στην έγγραφη καταγγελία ήταν ότι «η αφαίρεση από το ταμείο χρηματικού ποσού χωρίς ένταλμα της προέδρου δείχνει ότι η διαχείριση των χρημάτων ήταν στο έλεος της δημαρχιακής εξουσίας», ενώ ζητούνταν να διενεργηθεί έλεγχος από το 2004 και μετά.
Το 2013 υπήρξαν και πάλι καταγγελίες σε βάρος του Ν. Χαρδαλιά σχετικά με την ομάδα μπάσκετ γυναικών του Αθηναϊκού. Συγκεκριμένα ο τότε δήμαρχος είχε διοχετεύσει κονδύλια του Δήμου Βύρωνα στον αθλητικό σύλλογο από τα έσοδα του καλοκαιρινού φεστιβάλ στο Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη». Ο ίδιος άλλωστε ήταν πρόεδρος της ομάδας από το 2005 μέχρι και το 2015, ενώ το 2010 πανηγύρισε την κατάκτηση του Εurocup. Τα δημοσιεύματα διαψεύστηκαν από τον Αθηναϊκό με ανακοίνωση που εξέδωσε.
Οι καταδίκες Χαρδαλιά
Ο Ν. Χαρδαλιάς έχει όμως και καταδίκες από τη Δικαιοσύνη που έχουν να κάνουν με τη θητεία του στα κοινά ως αιρετού. Ειδικότερα, όπως έγραψε το koutipandoras.gr, τον Δεκέμβριο του 2015, ύστερα από αναβολές που κράτησαν μία πενταετία, το 10ο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας επέβαλε πρωτόδικη ποινή ενός έτους με αναστολή καθώς και πρόστιμο 3.000 ευρώ στον Ν. Χαρδαλιά και στην εταιρεία ΑΕ Γήγερτον για ρύπανση δασικής έκτασης στον Υμηττό έπειτα από καταγγελίες πολιτών στο Δασαρχείο Πεντέλης. Τον Ιανουάριο του 2017 το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων μείωσε την ποινή του σε εξάμηνη φυλάκιση με αναστολή για την ίδια υπόθεση του 2010 απαλείφοντας το πρόστιμο.
Δεν ήταν όμως και η μοναδική εμπλοκή του με τη Δικαιοσύνη. Τον Δεκέμβριο του 2016 Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας επέβαλε πρωτόδικα ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή και πρόστιμο 1.500 ευρώ τόσο στον Χαρδαλιά όσο και στην εργολήπτρια εταιρεία για έργα οδοποιίας αξίας 3 εκατ. ευρώ σε αναδασωτέα περιοχή. Δεν έχει γίνει γνωστό εάν ασκήθηκε έφεση και ποια ήταν η τύχη της.
