Ο π. Παΐσιος "συνηγορεί" υπέρ του Μητροπολίτου Πειραιώς

O π Παΐσιος για το Σιωνισμό
πηγή

«Για να πέρασης στην βουλή του Θεού, πρέπει να γίνεις "βουλευτής" του Θεού...»

Γέροντα, πώς τα βλέπετε τα πράγματα;
- Εσείς πώς τα βλέπετε;
- Εμείς τι να πούμε, Γέροντα; Εσείς να μας λέγατε.
- Ή ησυχία πού επικρατεί με ανησυχεί. Κάτι ετοι­μάζεται. Δεν έχουμε καταλάβει καλά σε τι χρόνια ζούμε ούτε σκεφτόμαστε ότι θα πεθάνουμε. Δεν ξέρω τι θα γίνει· πολύ δύσκολη κατάσταση! Ή τύχη τού κόσμου κρέμεται από τα χέρια μερικών, άλλα ακόμη ό Θεός κρατά φρένο. Χρειάζεται να κάνουμε πολλή προσευχή με πόνο, για να βάλει ό Θεός το χέρι Του. Να το πάρουμε στα ζεστά και να ζήσουμε πνευματικά. Είναι πολύ δύσκολα τα χρόνια.
Έχει πέσει πολλή στάχτη, σαβούρα, αδιαφορία. Θέλει πολύ φύσημα, για να φύγει. Οι παλιοί έλεγαν ότι θα έρθει ώρα πού θα κλωτσήσουν οι άνθρωποι. Πετάνε τους φρά­κτες, δεν υπολογίζουν τίποτε. Είναι φοβερό! Έγινε μία βαβυλώνια. Να κάνουμε προσευχή να βγουν οι άνθρω­ποι από αυτήν την βαβυλώνια. Διαβάστε την προσευχή των Τριών Παίδων, να δείτε με πόση ταπείνωση προ­σεύχονταν και τον 82° Ψαλμό: « Ό Θεός, τις όμοιωθήσεταί σοι, μή σιγήσης ...;». Αυτό πρέπει να γίνει, αλλιώς δεν γίνεται χωριό. Θέλει θεϊκή επέμβαση.

Διδαχές Γέροντος Παϊσίου ΙΘ΄

Οι καλοί άνθρωποι δεν κρατάνε κακία στην καρδιά τους αλλά ούτε και την καλωσύνη τους την κρατάνε για τον εαυτό τους.

Δεν υπάρχει εξυπνότερος άνθρωπος από τον ελεήμονα, που δίδει γήινα, φθαρτά πράγματα, και αγοράζει άφθαρτα, ουράνια.

Δεν υπάρχει πιο ανόητος στον κόσμο από τον πλεονέκτη, που μαζεύει συνέχεια και στερείται συνέχεια και, στο τέλος, αγοράζει την κόλαση με τις συγκεντρωμένες του οικονομίες. Αυτοί φυσικά που χάνονται με υλικά πράγματα, τόχουν τελείως χαμένο, γιατί χάνουν και τον Χριστό.....
Ο τσιγκούνης που αγκύλωσε το χέρι του από το πολύ σφίξιμο, έσφιξε και την καρδιά του και την έκανε πέτρινη.

H καλωσύνη μαλακώνει και ανοίγει την καρδιά, σαν το λάδι τη σκουριασμένη κλειδαριά. Όσοι πλησιάζουν τους πονεμένους, πλησιάζουν στον Θεό φυσιολογικά, διότι ο Θεός πάντα βρίσκεται κοντά στα πονεμένα Του παιδιά.

Tα φιλότιμα παιδιά του Θεού, που βοηθάνε στο σήκωμα των σταυρών των συνανθρώπων τους, ο Θεός τα δυναμώνει πνευματικά και τα απαλλάσσει από σταυρούς (δοκιμασίες).

Όσοι σκέφτονται τους μεγάλους σταυρούς των δικαίων, ποτέ δεν στεναχωρούνται με τις δικές τους μικρές δοκιμασίες, διότι, ενώ έσφαλαν περισσότερο στη ζωή τους, εν τούτοις όμως υποφέρουν λιγότερο από τους δικαίους.

πηγή

Διδαχές Γέροντος Παϊσίου ΙΖ΄

Εκείνοι που αδιαφορούν για την ψυχή τους και προσπαθούν να βρουν χαρά και ανάπαυση στη μάταιη τούτη ζωή, συνέχεια βασανίζονται και μπλέκονται στα ατέλειωτα κοσμικά γρανάζια και ζουν από εδώ την κόλαση.


Oι φιλότιμοι, επειδή κινούνται στον ουράνιο χώρο της δοξολογίας, δέχονται με χαρά και τις δοκιμασίες και δοξάζουν το Θεό και γι’ αυτές, όπως και για τις ευλογίες, και δέχονται συνέχεια την ευλογία του Θεού από όλα και λειώνουν εσωτερικά τότε από ευγνωμοσύνη στο Θεό, την οποία εκδηλώνουν με κάθε πνευματικό τρόπο, σαν παιδιά του Θεού.

Διδαχές Γέροντος Παϊσίου ΙΣΤ΄

Εκείνοι που εμπιστεύονται απλά τον εαυτό τους στον πνευματικό τους Πατέρα, βαδίζουν με πολλή σιγουριά και ξεκούραστοι (γιατί είναι φορτωμένοι στις πλάτες του Γέροντα) και χαρούμενοι φθάνουν στον Παράδεισο.


Όταν ο Γέροντας δεν έχει μεν πείρα μεγάλη, αλλά έχει αγάπη μεγάλη και ταπείνωση πολλή, βοηθάει πάλι θετικά τα πνευματικά του παιδιά με την πείρα των εμπειροτέρων, τους οποίους συμβουλεύεται, και με τη Χάρη του Θεού, την οποία συνέχεια τότε θα δέχεται από την πολλή του ταπείνωση.


Ο ανήλικος όμως που μαζεύει νέους για υποτακτικούς του, φανερώνει την μεγάλη του υπερηφάνεια, που έχει ακόμη και στα μεδούλια του, και μοιάζει με μωρό παιδί που γεννιέται με γενειάδα (τέρας), και αυτοί που τον ακολουθούν φανερώνουν βλάβη στα μυαλά ή στην καρδιά....H πνευματική αγάπη είναι ανώτερη από την αγάπη που έχουν τα κατά σάρκα αδέλφια, γιατί συγγενεύει κανείς από Χριστό και όχι από μάννα. Όσοι έχουν αυτή την αγνή (Αρχοντική) αγάπη είναι γεμάτοι από καλωσύνη, γιατί μέσα τους έχουν το Χριστό και στο πρόσωπό τους ζωγραφισμένη την Θεότητα.

Αδύνατο είναι, φυσικά, να έλθει η αγάπη του Χριστού μέσα μας, εάν δεν βγάλουμε έξω τον εαυτό μας από την αγάπη μας, και να την δώσουμε στο Θεό και στις εικόνες Του και να δινώμαστε πάντα στους άλλους, χωρίς να θέλουμε να μας δίνωνται οι άλλοι.

Όσοι πονάνε πολύ και για τη σωτηρία όλου του κόσμου και βοηθάνε με τον τρόπο τους (αγωνιζόμενοι) και εμπιστεύονται τον εαυτό τους ταπεινά στα χέρια του Θεού, αυτοί νιώθουν και την μεγαλύτερη χαρά του κόσμου, και η ζωή τους τότε είναι μία συνεχής δοξολογία, γιατί φτερουγίζουν εσωτερικά σαν Άγγελοι, δοξολογώντας μέρα-νύχτα το Θεό.
πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com/2010/10/blog-post_03.html

Ο κόσμος Γέροντα, ρωτάει τι να κάνει σχετικά με τις νέες ταυτότητες.

Γέροντα τί σχέση έχει αυτή η ταυτότητα με το σφράγισμα;
Η ταυτότητα δεν είναι σφράγισμα, είναι η εισαγωγή του σφραγίσματος.

Ο κόσμος Γέροντα, ρωτάει τι να κάνει σχετικά με τις νέες ταυτότητες.


- Εσείς καλύτερα, όταν σας ρωτούν, να τους λετε να συμβουλεύονται τους πνευματικούς τους και να κάνουν υπομονή να δουν πως θα ενεργήση η Εκκλησία, γιατί πολλοί κάνουν ερωτήσεις, αλλά λίγοι καταλαβαίνουν τις απαντήσεις.
Αφού ξεκάθαρα το γράφω στο φυλλάδιο "Σημεία των καιρών", ας ενεργήσει ο καθένας ανάλογα με την συνείδηση του.
Βέβαια μερικοί είπαν: "Ε, αυτά είναι μια γνώμη ενός καλογήρου, δεν είναι η θέση της Εκκλησίας". Εγώ όμως δεν είπα δική μου γνώμη, αλλά διατύπωσα απλά τα λόγια του Χριστού, του Ευαγγελίου, γιατί την δική μας γνώμη πρέπει να την υποτάσσουμε στο θέλημα του Θεού, που εκφράζεται μέσα στο Ευαγγέλιο. Αλλοι, αντίθετα από όσα λεω, λένε ότι τα είπε ο π. Παίσιος. Μερικοί πάλι που τα ακούν, αφού είναι τόσο σοβαρά θέματα, δεν ρωτούν αν είναι έτσι, αν πράγματι τα είπα, αλλά τα πιστεύουν. Εγώ δεν φοβάμαι, τα λεω έξω απ τα δόντια. Ερχονται στο Καλύβι, πετάν εξάρια στο κουτί. Καλά αυτά, τέλος πάντων! Μια μέρα πέταξαν μια πινακίδα έξω από την πόρτα….. Νόμιζα ότι ήρθε κάποιος, δεν με βρήκε και έγραψε "απουσιάζει", για να το δει και κανείς άλλος. Κοιτάω μετά, τι να δω! Είχε μια βρισιά! Τέτοια βρισιά δεν είχα ακούσει ούτε κοσμικός. Θα φαει ένα σκούπισμα όλη αυτή η κατάσταση, αλλά θα περάσουμε μια μπόρα.