ΘΛΙΨΕΙΣ, ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΙ ΚΑΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
Του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Πολλοί από τους κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς που συμμετέχουν ενεργά στον αγώνα υπέρ της Πίστεως και κατά των αιρέσεων δοκιμάζονται με θλίψεις και υπόκεινται διωγμούς. Άλλος σηκώνει το σταυρό της χηρείας, άλλος υπομένει ασθένειαν του σώματος του και άλλος των συγγενών του, άλλος διώκεται και εξορίζεται, άλλος φυλακίζεται και αδίκως κρατείται, άλλος αδίκως υποβάλλεται σε εκκλησιαστικές ποινές, και πάντες υπομένουν τις ύβρεις, τις συκοφαντίες και τις απειλές αδελφών, συλλειτουργών, επισκόπων. Εάν κανείς γνωρίσει από κοντά την οικογενειακή ή μοναχική ζωή των συγχρόνων εκκλησιαστικών ανδρών που πρωτοστατούν στον κατά του Οικουμενισμού αγώνα εύκολα διακρίνει ομοιότητες με τους πειρασμούς που υπέμειναν οι παλαιοί άγιοι Πατέρες που αγωνίσθηκαν για τη διαφύλαξη της Ορθοδόξου Πίστεως......
Οι εξορίες του Χρυσοστόμου και του Μ. Αθανασίου, οι σωματικές ασθένειες του Μ.Βασιλείου και η κοίμησή του σε μικρή ηλικία, οι συκοφαντίες εις βάρος του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, οι φυλακίσεις του αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου και του αγίου Γρηγορίου Παλαμά και κάθε είδος θλίψεως και δοκιμασίας των αγίων Πατέρων έχουν τις αντιστοιχίες τους στους σημερινούς συνεχιστές της ίδιας αυτής πατερικής Παραδόσεως.
Οι δοκιμαζόμενοι πιστοί έχουν ανάγκη πνευματικής στήριξης από τους αδελφούς μέσω ενός παρηγορητικού λόγου και κυρίως διά της προσευχής. Δεν αρκεί φυσικά η λεκτική διαβεβαίωση ότι δήθεν τους θυμόμαστε στις προσευχές μας αλλά είναι απαραίτητη η καθημερινή με πόνο καρδίας επανάληψη της ευχής «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον τον δούλον σου» με την προσθήκη του ονόματος του δοκιμαζόμενου αδελφού. Έτσι δημιουργείται ένα τείχος προσευχής που ενισχύει τους εν θλίψεσι αδελφούς, οι οποίοι με τους αγώνες και το διακριτικό τους λόγο διαφυλάσσουν αλώβητη από αιρετικές μείξεις την Ορθόδοξη Πίστη. Όσοι δε βρίσκονται μέσα στο καμίνι των δοκιμασιών και των θλίψεων καλούνται να τις αντιμετωπίσουν μιμούμενοι την πατερική καρτερία και υπομονή μετά δοξολογίας του Τριαδικού Θεού, « ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὁ δύνασθε» (Α΄Κορ. 10,13).
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 17/9/2010
