ΕΚΤΑΚΤΟ: Εσπασε το μέτωπο στην Αφρίν - Καταρρέει η κουρδική άμυνα - Οι Τούρκοι προελαύνουν

Σημάδια κατάρρευση εμφανίζει η πανταχόθεν πιεζόμενη κουρδική αντίσταση στην Αφρίν, με τον τουρκικό Στρατό και τους Σύρους μισθοφόρους αντικαθεστωτικούς του FSA να καταφέρνουν να αποκόψουν μια ολόκληρη περιοχή στα βορειοδυτικά σύνορα του Καντονιού η οποία περιλαμβάνει τα χωριά Tubah Kuy, Kusanli, και Arabli και να προελαύνουν σε όλο το μέτωπο, καταλαμβάνονται εν συνεχεία την Medyan Ekbis και το χωριό Bandarak με μικρές εστίες αντίστασης να εξακολουθούν να υπάρχουν από Κούρδους μαχητές.Οι Τούρκοι με συνεχή υποστήριξη του πυροβολικού και αφού συνήλθαν από το προχθεσινό μπαράζ πυροβολικού που έπληξε τις θέσεις τους συνένωσαν τους δύο βασικούς άξονες επίθεσης στα βορειοδυτικά του Καντονιού καταλαμβάνοντας τα χωριά Samalik, Sheykh Muhhamad, Bilkakli, Kunda Dudu και  Bandarlik.Οι Κούρδοι μάχονται πραγματικά ηρωικά, αλλά στερούνται βαρέων όπλων και MANPADS, με αποτέλεσμα τα τουρκικά ελικόπτερα Τ-129 "να κόβουν βόλτες ανενόχλητα".Σε κάθε μονάδα του FSA είναι ενσωματωμένη μια ομάδα των τουρκικών ειδικών δυνάμεων.Με την συνένωση των δύο αξόνων της επίθεσης του τουρκικού Στρατού, σήμερα, αποκόπηκε πριν λίγο μια ολόκληρη περιοχή στα βορειοδυτικά σύνορα του Καντονιού στην οποία βρίσκονται τα τελευταία ελεύθερα χωριά Τubah Kuy, Kusanli, και Arabli.Στα ανατολικά οι τουρκικές δυνάμεις και οι σύμμαχοι τους κατέλαβαν το χωριό Umranli το οποίο βρίσκεται δυτικά του όρους Bursaya και σκληρές μάχες μαίνονται στα χωριά Omarah και Arabwaran.Το πλέον αξιοσημείωτο είναι οι τακτικές που ακολουθούν οι Τούρκοι: Βομβαρδίζουν σφοδρά, ακολούθως περικυκλώνουν τις μεγάλες πόλεις αποδυναμώνουν τους Κούρδους με νέους βομβαρδισμούς και εν τέλει στέλνουν εξειδικευμένες στον αστικό αγώνα μονάδες που διεισδύουν και πλήττουν να βασικά σημεία αντίστασης.Οποια σημεία ανθίστανται, δέχονται την "επίσκεψη"των επιθετικών ελικοπτέρων Τ-129. Δυστυχώς για τους Κούρδους, φαίνεται ότι στερούνται αντιαεροπορικών βλημάτων MANPAD και μετά την προ δύο εβδομάδων επιτυχία κατάρριψης του Τ-129, δεν κατάφεραν κάτι το σημαντικό.

Επιπλέον οι ειδικές δυνάμεις του Στρατού και οι Στρατοχωροφύλακες που είναι εκπαιδευμένοι στον αστικό αγώνα, αναμένουν στην περίμετρο στην περιοχή της πόλης Jandaris ώστε αφού κατασταλούν οι εστίες αντίστασης με το πυροβολικό και τα Τ-129 και περικυκλωθεί η πόλη να εισέλθουν σε αυτή με ΤΟΜΑ και άρματα μάχης.

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ – Σε ετοιμότητα για επιστράτευση όλων των Τούρκων κάλεσε ο Ερντογάν – Αρχισαν να ψάχνουν φύλλα πορείας οι Τούρκοι!

Του Βασίλη Καπούλα

Εκατ. Τούρκους υπό τα όπλα βάζει ο Ρ.Τ.Ερντογάν. Για γενική επιστράτευση μίλησε πριν λίγο ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο Τούρκος πρόεδρος σε ομιλία του στην πόλη Kahramanmara της νοτιονατολικής Τουρκίας δήλωσε επακριβώς:

«Ας είναι όλοι σε ετοιμότητα για επιστράτευση αν και δεν υπάρχει τώρα άμεση ανάγκη. Είμαστε στις παραμονές μιας νέας ανάστασης. Μετά τις συσκέψεις που κάναμε με τη στρατιωτική ηγεσία και κληθεί ο λαός μας με φύλα πορείας , ο λαός θα σπεύσει με πρώτο εμένα».

Φυσικά ο στόχος δεν είναι Συρία αλλά Ελλάδα και Κύπρος!

ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ 2018: ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ & ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ-ΑΣΚΗΣΗ ΕΦΕΔΡΩΝ-ΕΘΝΟΦΥΛΑΚΩΝ

<<ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ 2018>>

Γενικές Οδηγίες& Εξοπλισμός  συμμετεχόντων

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Στολή της άσκησηςείναι η στολή του Ελληνικού Στρατού ,οποιαδήποτε άλλη στολή δεν θα επιτραπεί. Αν έχετε αδιάβροχα ή GoreTex σε οποιαδήποτε παραλλαγή ή φαιοπράσινα δεν υπάρχει πρόβλημα.

Οποιος θέλει ειρήνη, προετοιμάζεται για πόλεμο: Ξεσκονίζονται φύλλα πορείας, φάκελοι Γ και όλα τα σχέδια επιστρατεύσεως στο ΓΕΕΘΑ

Νύχτα έντασης στο Αιγαίο: Τουρκικές παραβιάσεις - εμπλοκές με ελληνικά αεροσκάφη

Παιχνίδια με τη "φωτιά" συνεχίζει να παίζει η Άγκυρα καθώς μετά από ένα μπαράζ προκλήσεων σε διπλό ταμπλό, σε Αιγαίο και Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, οπλισμένα τουρκικά μαχητικά τροφοδότησαν έστησαν σκηνικό έντασης και τη νύχτα. 

Συγκεκριμένα μια τετράδα F-16, παραβίασε τα διεθνή νόμιμα χρησιμοποιώντας αεροδιάδρομο μεταξύ Λήμνου και Λέσβου, επιχειρώντας ανεπιτυχώς να αιφνιδιάσουν το ελληνικό σύστημα ετοιμότητας με την παράνομη είσοδό τους στο FIR Αθηνών μετά τη δύση του ήλιου. Ωστόσο απέναντί τους βρέθηκαν ακαριαία τα ελληνικά αεροσκάφη επιφυλακής από την 130 Σμηναρχία Μάχης της Λήμνου, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες κατά τη διάρκεια της ανααίτισής τους σημειώθηκε και μια εμπλοκή.

Να σημειωιθεί ότι σύμφωνα με την επίσημη καταγραφή της παράνομης τουρκικής πτητικής δραστηριότητας, που σε καθημερινή βάση δημοσιοποιεί το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας, έως και στις 18.38 το απόγευμα της Τρίτης, είχαν σημειωθεί μόνο πέντε παραβάσεις των Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας. 

Η επίσημη ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ είναι η ακόλουθη

Η Αρμενία κλείνει τα σύνορα με την Τουρκία – Στα όπλα οι Αρμένιοι με το βλέμμα στο Καρς

Αρμένιοι κατά Τούρκων που απειλούν και εκβιάζουν, μόνο που εκεί στο Ερεβάν δεν «μασάνε» από τέτοια τουρκικά κολπάκια. Καταιγιστικές εξελίξεις έχουμε στις σχέσεις μεταξύ Αρμενίας και Τουρκίας μετά τις «ωμές» κατηγορίες ότι οι Αρμένιοι διαθέτουν στρατόπεδα εκπαίδευσης Κούρδων ανταρτών στο Ναγκόρνο Καραμπάχ…βάζοντας τους στο στόχαστρο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. 
Η «απάντηση» ήρθε λεβέντικα από τον πρόεδρο της χώρας Serzh Sargsyan , ο οποίος βρίσκεται στο Μόναχο και την σύνοδο «ασφαλείας», από την οποία διαμήνυσε ωμά και ξερά στον σουλτάνο Ερντογάν ότι διακόπτεται η διαδικασία και ακυρώνονται όλα τα αρμενο-τουρκικά πρωτόκολλα, τερματίζοντας έτσι κάθε σχέση μεταξύ των δύο χωρών και ερχόμενοι σχεδόν …ένα βήμα πριν από πιθανή σύρραξη.



« Οι λόγοι αφορούν την απομάκρυνση της Τουρκίας από τις ευρωπαϊκές αξίες μιας μιας και οι ίδιοι διάλεξαν το δικό τους δρόμο. Η Αρμενία έκανε ένα βήμα για την απλοποίηση της χορήγησης βίζας, των συνόρων , και πολλά άλλα, σε αντίθεση με τις φωνές της αρμενικής διασποράς , αλλά η Τουρκία προτίμησε να χρησιμοποιήσει την δική της «γλώσσα» .

Για αυτό η Αρμενία διακόπτει κάθε διαδικασία απλοποίησης και σχέσεων με την Άγκυρα για την στάση της αυτή.

Η Αρμενία αποτελεί μια γέφυρα σταθερότητας μεταξύ Μαύρης Θάλασσας και Περσικού Κόλπου , ενώ τονίζω ότι κλείνουμε τα σύνορα με την Τουρκία διότι δεν υπάρχουν πλέον σημεία επαφής.

Η Αρμενία θα συνεχίζει να διαδραματίζει τον δικό της γεωπολιτικό ρόλο και αν …αλλάξουν οι συνθήκες…τότε το ξανασυζητάμε»,

Μέσα στο χάος της Συρίας, το Ισραήλ και το Ιράν θα ξεκινήσουν έναν πόλεμο;

Καμία χώρα δεν θα επωφεληθεί από μια νέα σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, αλλά αν δεν παύσουν τις στρατιωτικές συγκρούσεις, όπως αυτές που έγιναν στο εσωτερικό της Συρίας το περασμένο Σαββατοκύριακο, οι ελπίδες για ειρήνη παραμένουν εύθραυστες

Shares

382

 Οι εντάσεις μεταξύ Ισραήλ και Ιράν έχουν πληγεί από ένα νέο υψηλό μετά από άνευ προηγουμένου στρατιωτικές συγκρούσεις στο εσωτερικό της Συρίας . Οι μάχες έχουν εντείνει τους φόβους ότι η Μέση Ανατολή κατευθύνεται προς τον πόλεμο. Αλλά τέτοιες ανησυχητικές προβλέψεις υποθέτουν ότι και οι δύο πρωταγωνιστές στέκονται προς τα δάχτυλα, πράγματι θέλουν να πολεμήσουν. Είναι πραγματικά αυτό;Το Ιράν απεικονίζεται ως ένας επιθετικός επιθετικός, ειδικά από τη διοίκηση του Τράμπα και από τους Σαουδάραβες. Έχει επεκτείνει σταθερά τη στρατιωτική παρουσία της στη Συρία από τότε που υποστήριξε τον Μπασάρ αλ-Ασαντ μετά το 2011, αναπτύσσοντας πολιτοφυλακές αθώων από το Αφγανιστάν και Πακιστάν, Λιβανέζους μαχητές της Χεζμπολάχ και τις δικές τους Επαναστατικές Φρουρές.Ο πρώην πρόεδρός του, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, ανέβασε μόνιμα το πρόσημα το 2005, όταν φέρεται να κάλεσε το Ισραήλ να «σβηστεί από τον χάρτη» . Τα ακριβή του λόγια αμφισβητούνται, αλλά το συναίσθημα πίσω από αυτά δεν απορρίφθηκε πειστικά από την Τεχεράνη. Πολλοί Ισραηλινοί παραμένουν πεπεισμένοι ότι το Ιράν δημιουργεί μια υπαρξιακή απειλή.Ενθουσιασμένος από την πεποίθηση ότι ο Άσαντ κερδίζει, το Ιράν στρέφει τα μάτια του και τα όπλα του στο Ισραήλ - ή έτσι πιστεύουν οι ισραηλινοί ηγέτες. Οι "κόκκινες γραμμές" τους - απαγορεύοντας μόνιμη ιρανική στρατιωτική παρουσία στη Συρία και μεταφορά προηγμένων όπλων στη Χεζμπολάχ - αγνοούνται.Ισραηλινοί διοικητές ασκούνται ιδιαιτέρως από την κατασκευή από το Ιράν ενός υπόγειου εργοστασίου στο Λίβανο το οποίο, όπως λένε, θα παράσχει στους Χεζμπολάχ μεγάλοι πυραύλους ακριβείας. Υπήρξε συζήτηση την περασμένη εβδομάδα για τη σύγκληση του αγώνα προς το Ιράν , αντί να περιμένει να επιτεθεί - όπως συνέβη τον Δεκέμβριο, όταν οι ισραηλινές δυνάμεις κατέστρεψαν πληροφορίες για μια ιρανική στρατιωτική εγκατάσταση στο al-Kiswah, κοντά στη Δαμασκό.Η θερμοκρασία σίγουρα αυξάνεται. Οι συγκρούσεις του περασμένου Σαββατοκύριακου είδαν αρκετές "πρώτες". Ήταν η πρώτη φορά που το Ιράν απηύθυνε ανοιχτά στο Ισραήλ, στέλνοντας στο έδαφός του ένα θόρυβο. η πρώτη φορά που καταστράφηκε ένα αεροσκάφος του Ισραήλ από το 1982. η πρώτη φορά που το Ισραήλ ανοικτό στόχευσε ιρανικά περιουσιακά στοιχεία στη Συρία - ένα κέντρο διοίκησης και μπαταρίες πυραύλων γύρω από τη Δαμασκό.Αλλά για όλη τη φωτιά και τη μανία, οι προθέσεις του Ιράν παραμένουν αδιαφανείς.Η δύναμη Quds της Επαναστατικής Φρουράς στη Συρία, η οποία διοικείται από τον διαβόητο κύριο στρατηγό Qassem Soleimani, έχει συνδέσμους με ριζοσπαστικά συντηρητικές ομάδες στην Τεχεράνη που απειλούν συνήθως να "σβήσουν τη σιωνιστική οντότητα".Αν και ο συμπατριώτης, ο Αϊατολάχ Αλί Χαμενέι, ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, είναι συνήθως υποχρεωμένος να διατηρεί κάποια ισορροπία με τις πραγματικές φατρίες που εκπροσωπούν ο Χασάν Ρουχάνι, ο λαϊκά εκλεγμένος, δύο φορές Πρόεδρος.Πρόσφατες διαμαρτυρίες στο δρόμο ήταν μια υπενθύμιση ότι το καθεστώς που καθοδηγείται από κληρικούς είναι ευάλωτο στις πιέσεις από μέσα. Οι διαδηλώσεις αφορούσαν κατά κύριο λόγο οικονομικές δυσχέρειες, αλλά η δαπανηρή ανάμειξη του Ιράν σε ξένες συγκρούσεις όπως η Συρία και η Υεμένη είναι ένα πονηρό σημείο. Ένας νέος περιφερειακός πόλεμος θα μπορούσε να είναι πολιτική αυτοκτονία για το καθεστώς.

Οι ηγέτες του Ιράν, δεξιά και αριστερά, γνωρίζουν ότι η ανοικτή σύγκρουση με το Ισραήλ θα έδινε στο Τράμμ τη δικαιολογία για την οποία επιθυμεί - να διαλύσει την πυρηνική συμφωνία, να επαναλάβει τις κυρώσεις, να συμμορία με τη Σαουδική Αραβία και ενδεχομένως να παραγγείλει στρατιωτική παρέμβαση. Κάποιοι στο Ιράν θα καλωσόρισαν μια αναμέτρηση με τον Μεγάλο Σατανά. Οι περισσότεροι δεν θα το έκαναν.Άλλα μέλη του συνασπισμού υπέρ του Assad θα αντιταχθούν σε έναν ευρύτερο πόλεμο. Η Ρωσία προσπαθεί να απελευθερωθεί στρατιωτικά και να εξασφαλίσει μια διευθέτηση της ειρήνης.Δεν έχει κανένα συμφέρον να προκαλέσει το Ισραήλ. Πράγματι, οπρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κάλεσε τον ισραηλινό πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu το περασμένο Σαββατοκύριακο να ζητήσει τις αεροπορικές επιδρομές να σταματήσουν πριν τα πράγματα απομακρυνθούν (και οι Ρώσοι στη Damascus τραυματίστηκαν). Ομοίως, ο Assad επικεντρώνεται στην εξάλειψη της εναπομένουσας αντίστασης στα αντάρτικα, όπως το Idlib και στην ανασυγκρότηση, όχι στο άνοιγμα ενός νέου δυτικού μετώπου. Και η Χεζμπολάχ που αιματηρήθηκε στη Συρία, λέγεται ότι είναι πιο έντονη για την καταπολέμηση των φετινών εκλογών του Λιβάνου από την καταπολέμηση του IDF επικεφαλής.

Το Ισραήλ θέλει έναν άλλο πόλεμο; Πιθανώς όχι. Άλλοι λόγοι, αντιμετωπίζουν μια πολιτική κρίση σχετικά με ισχυρισμούς περί δωροδοκίας εναντίον του Νετανιάχου .Αλλά όπως και στο Ιράν, υπάρχουν γεράκια που απολαμβάνουν ένα θραύσμα. Το Ισραήλ έχει τοποθετήσει περισσότερες από 100 επιδρομές στη Συρία σε 18 μήνες και η συχνότητά τους αυξάνεται.

Τα γεράκια αναφέρουν την υπεροχή του Ισραήλ σε όπλα και άλλα περιουσιακά στοιχεία. Παρά την απώλεια ενός αεροσκάφους το περασμένο Σαββατοκύριακο, ο στρατηγός κ. Amos Yadlin, πρώην αρχηγός στρατιωτικής υπηρεσίας, ισχυρίστηκε νίκη. "Το Ισραήλ επέδειξε εξαιρετικές ικανότητες για την υπεράσπιση του εναέριου χώρου του ... και καθιέρωσε την ικανότητά του να αφήσει τον Δαμασκό εκτεθειμένο αφού κατέστρεψε τα βασικά συστατικά του συστήματος αεραμικής άμυνας του καθεστώτος", έγραψε.

Είτε αυτό είναι αλήθεια είτε όχι, άλλοι παράγοντες αγωνίζονται ενάντια στον πόλεμο. Η πλήρης σύγκρουση με το Ιράν στη Συρία θα μπορούσε γρήγορα να μετατραπεί σε έναν τιτάνιο τριπλό αγώνα με τον Λίβανο και τη Γάζα. Δεν θα ήταν χρήσιμο το Ισραήλ να αναζητά βοήθεια από τους μυστικούς νέους φίλους του, τους Σαουδάραβες: το μίσος εναντίον του Ιράν δεν ακυρώνει τη σπλαχνική εχθρότητα με το Ισραήλ. Και ποιος θα στοιχηματίσει το μέλλον του Ισραήλ σε ουσιαστική, έγκαιρη βοήθεια από το θρίαμβο Trump; Όπως και στο παρελθόν, το Ισραήλ θα μπορούσε να αφεθεί για να πολεμήσει μόνο του . Και το Ιράν είναι μια διαφορετική πρόταση από τους αραβικούς στρατούς που έχει αγωνιστεί στο παρελθόν. Αυτό που του λείπουν τα εξελιγμένα όπλα, το κάνει σε αριθμούς και αποφασιστικότητα - όπως ανακάλυψε ο Σαντάμ Χουσεΐν κατά τη διάρκεια του θρυλικού πολέμου του 1980 με το Ιράν

Και για τις δύο χώρες, όλος ο πόλεμος, τώρα, είναι μια χαμένη πρόταση. Αλλά αν το Ιράν αρνείται να εγκαταλείψει τη Συρία και συνεχίζει να επεκτείνει τη στρατιωτική του παρουσία εκεί, και αν το Ισραήλ συνεχίσει τις διασυνοριακές επιδρομές του, κάτι μεγάλο, αργά ή γρήγορα, θα χτυπήσει.

πηγή

Guardian Today: the headlines, the analysis, the debate - sent direct to you

Read more

δημα

nterest

Ερχεται η απόλυτη κόλαση – Οι Τούρκοι επιστράτευσαν την Αλ Κάιντα ενάντια στους Κούρδους στην Αφρίν

Εδώ και ημέρες υπάρχουν αναφορές ότι οι τζιχαντιστές της Αλ Κάιντα στη Συρία, της οργάνωσης Ταχρίρ Αλ Σαμ όπως ονομάζεται η συριακή Αλ Κάιντα, μάχονται στο πλευρό του τουρκικού στρατού ενάντια στις κουρδικές παραστρατιωτικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) στον κουρδικό θύλακα της Εφρίν στη βορειοδυτική Συρία, μεταδίδει το Al Masdar News.

Όλες οι αναφορές -συμπεριλαμβανομένων και ανακοινώσεων της ίδιας της Ταχρίρ Αλ Σαμ- υποδηλώνουν ότι η συριακή Αλ Κάιντα επιχειρεί στην ορεινή ύπαιθρο βόρεια της κωμόπολης Νταρτ Ιζά ενάντια στις κουρδικές δυνάμεις.

Μια νέα οργάνωση με 25.000 και πλέον μαχητές εμφανίστηκε στη Συρία, σύμφωνα με τις ρωσικές δυνάμεις

Μια νέα οργάνωση έκανε την εμφάνισή της στη Συρία με την επωνυμία «Χαγιάτ Ταχρίρ ας-Σαμ», η οποία απαρτίζεται από ομάδες τρομοκρατών, και έχει περισσότερους από 25.000 μαχητές, ανακοίνωσε ο Διοικητής της Κεντρικής Διοίκησης του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας στρατηγός Ίγκορ Κόρομποφ.

Ο Ρώσος στρατηγός δήλωσε στο φόρουμ «Army -2017», ότι η νέα αυτή οργάνωση δημιουργήθηκε από 70 ομάδες τρομοκρατών, αλλά και από ομάδες οι οποίες παλαιότερα ανήκαν στη μετριοπαθή αντιπολίτευση. Ο ίδιος είπε ότι οι ηγέτες των τρομοκρατών προσπαθούν αυτή την περίοδο να ενώσουν όλες τις ισλαμιστικές ένοπλες ομάδες που δρουν στη Συρία και να δημιουργήσουν μια νέα οργανωτική δομή, στην οποία θα παίζει βασικό ρόλο η «Τζεμπάτ Αλ Νούσρα». Η εν λόγω οργάνωση, όπως είπε ο Ρώσος στρατηγός, πραγματοποιεί επιχειρήσεις κατά των κυβερνητικών στρατευμάτων αλλά κατά της μετριοπαθούς αντιπολίτευσης στις επαρχίες του Χαλεπίου, της Δαμασκού, της Ιντλίμπ και Χάμα.

(Με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ο ρόλος της Αλβανίας στην ιταλική εισβολή του 1940

Ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, που άρχισε την 28η Οκτωβρίου 1940, επεκτάθηκε αυτόματα και μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας.Η Αλβανία, συνδεδεμένη την εποχή εκείνη με καθεστώς “προσωπικής ένωσης” με την Ιταλία, είχε δεχθεί με νόμο του Κοινοβουλίου της (Αλβανικός Νόμος, 10 Ιουνίου 1940) ότι: 

“Το Βασίλειο της Αλβανίας αναγνωρίζει ότι θα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με τα κράτη τα οποία θα βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με το Βασίλειο της Ιταλίας”.

Συνεπώς με την κήρυξη του πολέμου aπό την Ιταλία εναντίον της Ελλάδας βρέθηκε σε εμπόλεμη κατάσταση με την πατρίδα μας. Γι’ αυτό η Ελλάδα με το Βασιλικό Διάταγμα (ΒΔ) της 10ης Νοεμβρίου 1940, το οποίο εκδόθηκε σε εφαρμογή του ΑΝ (Αναγκαστικού Νόμου) 2636/1940 “Περί δικαιοπραξιών εχθρών και μεσεγγυήσεως εχθρικών περιουσιών”, όρισε ως εχθρικά κράτη “την Ιταλία μαζί με τις κτήσεις, τα αυτοκρατορικά της εδάφη και τις αποικίες, καθώς και την Αλβανία”.

Ο Ιταλός στρατηγός Βισκόντι Πράσκα σε διαταγή του της 21ης Οκτωβρίου 1940 αποκαλύπτει ότι είχε αναθέσει σε ειδικούς αξιωματικούς, συνοδευόμενους από Αλβανούς οδηγούς, να εκτελούν αναγνωρίσεις στην άμεση περιοχή των συνόρων. Περαιτέρω η διαταγή καθόριζε ότι έπρεπε να οργανωθούν ειδικά τμήματα αποτελούμενα ως επί το πλείστον από Αλβανούς, πλαισιούμενους μόνο από Ιταλούς, και επιφορτισμένα με την εξουδετέρωση των μεμονωμένων Ελλήνων σκοπών και με την αποκοπή των τηλεφωνικών γραμμών.

Η προκήρυξη που διάβασε ο πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου Βερλάτσι, στις 28 Οκτωβρίου 1940, αναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής: “…Οι στρατιώτες του ένδοξου Ιταλικού Στρατού, στις τάξεις του οποίου περιλαμβάνονται πολλές μονάδες Αλβανών στρατιωτών…”.

Ο Ιταλός ιστορικός Μάριο Τσέρβι γράφει: “Στις ιταλικές μεραρχίες περιλαμβάνονταν επίσης αλβανικά τμήματα (…). Εκπαιδεύτηκαν ακόμα και Αλβανοί, που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις”.

Ο Γερμανός καθηγητής Χ. Ρίχτερ σημειώνει: “…Η συνολική δύναμη του Ιταλικού Στρατού στην Αλβανία δύο ημέρες πριν από την επίθεση ανερχόταν σε 140.000 άνδρες, συμπεριλαμβανομένων (…) και των Αλβανών εθελοντών”.

Ο Αμερικανός καθηγητής του πανεπιστημίου Χάρτφοντ, Μπ.Φίσερ, στην ανακοίνωση του κατά το Συνέδριο του ΙΜΧΑ (Ίδρυμα Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου), τον Οκτώβριο του 1990, ανέφερε σχετικά τα εξής: “Ο Μουσολίνι είχε δώσει διαταγές να υπάρχουν δύο αλβανικά τάγματα σε κάθε ιταλική μεραρχία, που χρησιμοποιήθηκαν για την εισβολή στην Ελλάδα, και επί πλέον είχαν σχηματιστεί τρία τάγματα Αλβανών μελανοχιτώνων, που είχαν το σύνθημα “Πεθαίνουμε όλοι για τον Ντούτσε”.

Διάφορες μυστικές διαταγές επιχειρήσεων του διοικητή της, στρατηγού Μάριο Τζιρότι,  Μεραρχίας “Τζούλια”χρονολογούμενες από τις 21 Οκτωβρίου 1940 και μετά, οι οποίες έπεσαν αργότερα στα χέρια του Ελληνικού Στρατού, αποκαλύπτουν ότι είχε αναθέσει εργασίες σε ειδικούς αξιωματικούς, συνοδευόμενους από ντόπιους Αλβανούς, φέροντες ενδυμασίες χωρικών…

Κατά την αρχική προέλαση της Μεραρχίας “Τζούλια” στον τομέα της Πίνδου οι επιτιθέμενοι Ιταλοί χρησιμοποιούσαν Αλβανούς οι οποίοι γνώριζαν ελληνικά και φώναζαν στους Ελληνες στρατιώτες να παραδοθούν, λέγοντας ότι ο αγώνας τους ήταν πλέον μάταιος εφόσον στην Αθήνα είχε γίνει επανάσταση, η κυβέρνηση Μεταξά είχε πέσει, η νέα κυβέρνηση είχε συμμαχήσει με τον Άξονα κ.ά.

Στις 2 Νοεμβρίου 1940 τάγμα Αλβανών επιτέθηκε στο Καλπάκι απεγνωσμένα, χωρίς επιτυχία. Αλβανοί αυτόμολοι παρείχαν πληροφορίες στον Ελληνικό Στρατό.

Ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, διοικητής της VIII Μεραρχίας η οποία αντιμετώπισε την κύρια προσπάθεια της ιταλικής επίθεσης, γράφει για τη συμμετοχή αλβανικών δυνάμεων στον τομέα της Μεραρχίας: “Συμμετείχαν τρία τάγματα μελανοχιτώνων (Ι, II, III), δύο αλβανικά τάγματα πεζικού (“Γκράμος” και “Ντρίνος”), αλβανική ορειβατική πυροβολαρχία (“Νταϊτι”), τάγμα Αλβανών εθελοντών και σώματα άτακτων Αλβανών”.

Όπως καταγγέλλει ο υποστράτηγος, κατά τον Οκτώβριο του 1940 ο Αλβανός υπουργός Δικαιοσύνης συγκροτούσε συμμορίες με σκοπό να δράσουν στο ελληνικό έδαφος.

Ο αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41, σημειώνει: “Όλες οι ιταλικές μεραρχίες πεζικού ήταν ενισχυμένες σε πεζικό με τάγματα Αλβανών…”.

Ο Β. Πράσκα στο τμήμα του βιβλίου του “Εξέλιξη των επιχειρήσεων από 28 έως 31 Οκτωβρίου 19?, ανακεφαλαιώνοντας γράφει για τη συμμετοχή των αλβανικών μονάδων τα εξής: “…Φάλαγγα “Σολίνας” II Τάγμα της 1ης Λεγεώνας Αλβανών εθελοντών. (…) Κεντρική Φάλαγγα και Διοίκηση Μεραρχίας “Φερράρα” Ι Τάγμα Αλβανών Εθελοντών. (…) Παραλιακό Συγκρότημα… Τα τμήματα διαπεραιώθηκαν με την κάτωθι σειρά… 6) Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών “Πεσκοσόλιντο” και “Κιαραβάλλε”. (…) “Τα αλβανικά τάγματα εθελοντών, προπορευόμενα του 3ου Συντάγματος Γρεναδιέρων και κινούμενα…”…”Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών, επίσης, ήλεγχαν πλήρως την αμαξιτή οδό (Ηγουμενίτσας-Βάρφανης).

Στην επίθεση εναντίον του υψώματος 1289 του Λαπιστέτ, στις 09.30 της 4ης Νοεμβρίου 1940, έλαβε μέρος ένα από τα πιο επίλεκτα τμήματα των Αλβανών, το τάγμα “Τιμόρ”, το οποίο και κατόρθωσε να το καταλάβει. Με άμεση αντεπίθεση των Ελλήνων το τάγμα “Τιμόρ” αναδιπλώθηκε και διασκορπίστηκε στην κοιλάδα με άτακτη φυγή. Υποχρεώθηκαν να επέμβουν οι βερσαλιέροι για να σταματήσουν τους Αλβανούς.

Στην αναφορά που ακολούθησε διαπιστώθηκε ότι από τη δύναμη των 1.200 ανδρών του τάγματος είχαν απομείνει μόνο μερικές εκατοντάδες. Μεταξύ των νεκρών ήταν και ο απαρηγόρητος, όπως γράφει ο Μ. Τσέρβι, διοικητής του Τάγματος.

Αλβανικό τάγμα στις 25 Νοεμβρίου 1940 συμμετείχε με τα ιταλικά στρατεύματα στην επίθεση για την κατάληψη του σταυροδρομιού παρά το Δελβινάκι. Οι Αλβανοί αρχικά κατέλαβαν το χωριό αλλά την επόμενη με αντεπίθεση των Ελλήνων αυτό ανακαταλήφθηκε. Το αλβανικό τάγμα είχε απώλειες και αρκετοί άνδρες του συνελήφθησαν αιχμάλωτοι.

Στις 12 Νοεμβρίου αυτομόλησε στις ελληνικές γραμμές λόχος Αλβανών στρατιωτών με τους αξιωματικούς του.

Κατά τις πρώτες ημέρες του πολέμου, οπότε οι Ιταλοί είχαν εισχωρήσει στο ελληνικό έδαφος σε μερικούς τομείς, Αλβανοί με μια σημαία τους εισήλθαν στην Κόνιτσα μαζί με τους Ιταλούς, τον Διαμαντή και τον εξωμότη Ματούση. Ο Διαμαντής μάλιστα εκφώνησε λόγο λέγοντας ότι θα απελευθερώσει την Κόνιτσα και θα σχηματίσει την Ομοσπονδία της Πίνδου.

Η απάντηση του Μουσολίνι (22/11) σε επιστολή του Χίτλερ (20/11) αναφέρει μεταξύ των άλλων: Η αποτυχία των Ιταλών οφείλεται και στη λιποταξία των αλβανικών δυνάμεων, οι οποίες στασίασαν εναντίον των Ιταλών…”.

Αποκαλυπτικά είναι τα όσα γράφει στο ημερολόγιο του ο Φερνάντε Κομπιόνε, έφεδρος υπολοχαγός πεζικού της 51ης Ορεινής Μεραρχίας “Σιέννα”: “…Κατά το χρονικό διάστημα από 28 Οκτωβρίου ως 14 Νοεμβρίου 1940, οπότε ιταλικά τμήματα είχαν εισχωρήσει σε περιοχές της Ελλάδας, οι Τσάμηδες υποδέχονταν σε όλα τα χωριά τους Ιταλούς ως ελευθερωτές, με ζητωκραυγές και ενθουσιασμό…”.

Ο Ιταλός ιστορικός Μ. Τσέρβι γράφει: “Όπως αναφέρει ο στρατηγός Β. Πράσκα σε συζήτηση του με τον Πρίκολο (σ.σ. Αρχηγός του Επιτελείου της Αεροπορίας), ένας εθελοντής, πληγωμένος βαριά, πριν ξεψυχήσει αναφώνησε “Είμαι ευχαριστημένος που πεθαίνω για να μπορέσει ο (Αρχηγός του Επιτελείου της Αεροπορίας) να περάσει”.

Κατά τη διάρκεια της ιταλικής εαρινής επίθεσης (Μάρτιος 1941) ο Μουσολίνι επισκεπτόταν διάφορες μονάδες για να τονώσει το ηθικό των ανδρών, στη ζώνη του Δέβολη και στην περιοχή του Βερατίου. Μεταξύ άλλων επισκέφθηκε ομάδες ταγμάτων και εθελοντών Αλβανών, των ιδίων για τους οποίους αρχικά εκείνος και ο Τσιάνο πίστευαν ότι είχαν προκαλέσει τις πρώτες ιταλικές ήττες. Κατά τις συνομιλίες που είχε μαζί τους έμεινε ενθουσιασμένος από το παράστημα και το πολεμικό τους μένος.

Ο Γερμανός συγγραφέας Βίλιμπαλντ Κόλεγκερ, σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 1942, για τη στάση των Αλβανών κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41 γράφει τα εξής: “…Οι Ελληνες αναγκάζονταν να πολεμούν εναντίον Αλβανών συμμοριτών, κατά τη στιγμή που Αλβανοί εθελοντές προσέρχονταν αθρόα στις ιταλικές φάλαγγες. Δεν αγνοούσαν οι απόγονοι του Σκεντέρμπεη ποίοι ήταν οι πραγματικοί φίλοι τους. (…) Αγωνίσθηκαν με επιμονή και γενναιότητα όπου και αν τοποθετήθηκαν. (…). Απειράριθμες υπήρξαν οι περιπτώσεις απονομής τιμητικών διακρίσεων σε Αλβανούς…”.

Ο Μ. Τσέρβι γράφει ότι ο τοποτηρητής Τζακομόνι πληροφορούσε τον βασιλιά της Ιταλίας: “…Εδώ και έναν μήνα οι Αλβανοί είναι εξαιρετικά έμπιστοι και άριστα προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον, το φρόνημα τους στέκεται ψηλά, η δε εργατικότητα και η αποδοτικότητα των υπαλλήλων κρίνεται εξαιρετική…”.

Ο Τζακομόνι είχε οργανώσει, όπως γράφει ο Μ. Τσέρβι, “ομάδες Αλβανών για τη διενέργεια δολιοφθορών, που ο ρόλος τους ήταν να εισχωρούν στο ελληνικό έδαφος και να προβαίνουν σε καταστροφή του τηλεφωνικού δικτύου, να καταστρέφουν φυλάκια, να αφοπλίζουν φρουρούς, να προκαλούν ταραχές στα μετόπισθεν, να διενεργούν δολοφονικές απόπειρες εναντίον στρατηγών του εχθρικού στρατοπέδου και να προπαρασκευάζουν και να υποκινούν κινήματα ανάμεσα στη λαϊκή μάζα”. Ο Ιταλικός Στρατός δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να επωφεληθεί από τη δραστηριότητα τους.

Ο στρατηγός Μπαντόλιο στα απομνημονεύματα του αναφέρει: “Οι Ελληνες δεν έδειξαν καμμία διάθεση συνεργασίας. Αντίθετα οι Αλβανοί στρατιώτες, που υπό μορφή ταγμάτων συμμετείχαν στις δικές μας μεραρχίες, αποδείχθηκαν άπιστοι και δόλιοι, καθώς επιδόθηκαν σε πράξεις δολιοφθοράς εναντίον μας, ή πέρασαν στις τάξεις των Ελλήνων…”.

Ο στρατηγός Αλ. Εδιπίδης γράφει ότι “Τμήματα αλβανικά, άρτια συγκροτημένα και με ομοιογενή στελέχη (αξιωματικοί και στρατιώτες Αλβανοί) πολέμησαν στις 27 Νοεμβρίου στο Φράσερι προς την Κλεισούρα).

Ο πρεσβευτής Άδωνις Κύρου σημειώνει: “…Όταν, τέλος, εξερράγη ο Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος, συμμετέσχον εις αυτόν παρά το πλευρόν των Ιταλών με ενθουσιασμόν και ανθελληνικήν λύσσαν άπειροι Αλβανοί – ενώ ουδείς εξ αυτών εσκέφθη να προσδράμη εις βοήθειαν του νικηφόρου Ελληνικού Στρατού, καίτοι ούτος, συμφώνως προς την ραδιοφωνικήν διακήρυξιν του Ιωάννου Μεταξά, ήρχετο προς αποκατάστασιν της αλβανικής ελευθερίας, ανεξαρτησίας και ακεραιότητας…”.

Όταν ο Ελληνικός Στρατός προήλαυνε εντός του αλβανικού εδάφους, τα περισσότερα σώματα στρατού των Αλβανών είχαν διαλυθεί, ενώ στα πρόσωπα των λιγοστών Αλβανών που εκινούντο στους δρόμους, ανάμεσα στους Ιταλούς, ζωγραφιζόταν άγριος θυμός εναντίον ενός στρατεύματος που το νόμιζαν παντοδύναμο και το έβλεπαν να οπισθοχωρεί μπροστά στις ελληνικές δυνάμεις.

Η Αγγλίδα ιστορικός Μ. Βίκερς τοποθετείται διαφορετικά: “…Η αλβανική κοινή γνώμη αρχικά πανηγύρισε για τον ελληνικό θρίαμβο, η στάση της όμως άλλαξε όταν η Αθήνα άρχισε να φανερώνει τις προθέσεις της να προσαρτήσει τη νότια Αλβανία…”(!!!).

Ενώ υπάρχουν όλα τα παραπάνω περί συμμετοχής των Αλβανών στον πόλεμο, οι Αλβανοί ιστορικοί, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, προσπάθησαν μεταπολεμικά να μας πείσουν ότι δεν συμμετείχαν με το μέρος των Ιταλών ή ότι συμμετείχαν λίγα τμήματα δια της βίας.

Συγκεκριμένα οι Αλβανοί ιστορικοί Σ. Πόλο και Α. Πούτο γράφουν σχετικά τα εξής: “Τα δύο αλβανικά τάγματα που στάλθηκαν με τη βία στον πόλεμο του 1940 αρνήθηκαν να πολεμήσουν. Οι Ιταλοί τους έκλεισαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην κεντρική Αλβανία. (….) Στην ελληνική κυβέρνηση η πορεία των γεγονότων φαινόταν πως έδινε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει τα παλαιά προσαρτιστικά σχέδια τους για τις περιοχές της Κόρτσας (σ.σ. Κορυτσάς) και του Γκιροκάστρ (σ.σ. Αργυρόκαστρου)”.

Σε άλλο σημείο συνεχίζουν: “Το 1940 ήταν μοναδική ευκαιρία να ενωθεί με τον Ελληνικό Στρατό ο Αλβανικός”.

Έτσι εξηγείται η κατηγορηματική άρνηση του Ελληνικού Στρατηγείου στην πρόταση των Αλβανών αντιφασιστών πατριωτών να σχηματίσουν δύο τάγματα και να πολεμήσουν με την εθνική τους σημαία στο πλευρό των ελληνικών δυνάμεων εναντίον των Ιταλών εισβολέων !

Στην πραγματικότητα οι Αλβανοί έδειξαν πλήρη δυσπιστία και απροθυμία να συνεργαστούν με τον Ελληνικό Στρατό. Αντιθέτως συνεργάστηκαν με τους Ιταλούς. Ο Ιταλός παρατηρητής Τζακομόνι βεβαίωσε κατηγορηματικά και με συγκεκριμένα στοιχεία, ενώπιον του Ανώτατου Ιταλικού Δικαστηρίου, τα εξής: “Και οι Αλβανοί βοήθησαν παντού και πάντα τον Ιταλικό Στρατό, χωρίς να σημειωθεί πουθενά οποιοδήποτε επεισόδιο.

1941 – ΛΗΞΗ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Μετά τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα (Απρίλιος 1941) και την υπογραφή της συνθηκολόγησης με τη Γερμανία ο Ελληνικός Στρατός αποχώρησε από τη Βόρεια Ήπειρο χωρίς παρενόχληση των Ιταλών. Μετά την είσοδο των γερμανικών και των ιταλικών στρατευμάτων στη χώρα μας ιταλικές δυνάμεις παρέμειναν στην Αλβανία ως στρατός κατοχής.

Στις 3 Μαΐου 1941, λίγο μετά την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα, όπως γράφει ο ιστορικός Δημ. Μιχαλόπουλος, “ειδική επιτροπή”, που είχε συγκροτηθεί με εντολή της αλβανικής κυβέρνησης, υπέβαλε στο Βασιλικό Υπουργείο Εξωτερικών στη Ρώμη υπόμνημα στο οποίο περιέχονταν οι διεκδικήσεις της Αλβανίας σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας.

Όσον αφορά την Ελλάδα στις διεκδικήσεις περιλαμβάνονταν, εκτός από την Τσαμουριά, τα Ιωάννινα και η Πρέβεζα “μαζί με τις περιφέρειες τους”, δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος της Ηπείρου. Τα Τίρανα ζητούσαν τότε την “ένωση” των εδαφών αυτών, όπως και ορισμένων άλλων ελληνικών περιοχών (στη Δυτική Μακεδονία κυρίως), με το αλβανικό κράτος. Η κατοχή της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα δεν επέφερε την πραγματοποίηση των αλβανικών επιδιώξεων.

Οι Αλβανοί κατά τη διάρκεια της ιταλικής κατοχής, αν και υπήρχαν ομάδες αντίστασης, ουσιαστικά συνεργάζονταν με τους Ιταλούς. Όταν συνθηκολόγησε η Ιταλία, το 1943, η Αλβανία καταλήφθηκε από τα γερμανικά στρατεύματα. Και πάλι οι Αλβανοί, ιδίως οι Τσάμηδες, συνεργάστηκαν με τα στρατεύματα κατοχής, σε βάρος των Ελλήνων. Η Μ. Βίκερς γράφει ότι “κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Αλβανία οι Γερμανοί σχημάτισαν μια αλβανική μεραρχία SS.

Στις 17 Απριλίου 1944 δημιουργήθηκε μια μονάδα 35 αποτελούμενη αποκλειστικά από Αλβανούς, με την ονομασία 21 Waffen – Gebirgs – Division der SS «Skanderberg» (albanische Nr.1). Οι στολές τους ήταν ίδιες με τις στολές των γερμανικών SS, αλλά τα σύμβολα τους ήταν αλβανικά. Η μονάδα αυτή δημιουργήθηκε με οδηγίες του ίδιου του Χάινριχ Χίμλερ και απαρτιζόταν από 11.398 στρατιώτες αλβανικής καταγωγής, οι οποίοι προέρχονταν από τον Αλβανικό Στρατό, τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, αλλά και παραστρατιωτικές ομάδες και συμμορίες εγκληματιών.

Ήταν υπό τις διαταγές και τον έλεγχο του Αλβανού κατοχικού πρωθυπουργού Ξαφέρ Ντεβά. Δημιουργήθηκε προκειμένου τα γερμανικά στρατεύματα να μεταφερθούν από την Ελλάδα και τα κεντρικά Βαλκάνια στην Αδριατική και να ενισχύσουν την άμυνα, η οποία είχε αποδυναμωθεί μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών και την απόσυρση των στρατευμάτων τους από την περιοχή. Η δημιουργία της SS Skanderbey Division αποτέλεσε τη μεγαλύτερη ευκαιρία για τη δημιουργία της “Μεγάλης Αλβανίας”.

Το έργο των ΑλβανώνSS περιελάμβανε δολοφονίες ορθοδόξων ιερέων, καταστροφές ορθοδόξων ναών, βιασμούς, κλοπές αλλά και πλήρη κάλυψη των γερμανικών στρατευμάτων κατά την αποχώρηση τους από την Ελλάδα και αργότερα από τη Σερβία.

Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι οπαδοί του Μπάλλι Κομπετάρ (Εθνικιστικό Κόμμα) είχαν επίσης συνεργασθεί με τους Γερμανούς.

Ολοκληρώνοντας αξίζει να αναφέρουμε ότι η εχθρική στάση των Αλβανών έναντι της χώρας μας είχε συνέχεια. Ενα χαρακτηριστικό γεγονός αφορά την προσπάθεια συνεργασίας των ανταρτικών δυνάμεων του Ναπολέοντα Ζέρβα ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ με τις ΜΑΒΗ (Μονάδες Απελευθέρωσης Β. Ηπείρου). Η προσπάθεια αυτή απέτυχε λόγω επέμβασης του Κ.Κ. Αλβανίας, το οποίο διέλυσε τελικά τις ΜΑΒΗ -μάλιστα τα περισσότερα στελέχη τους δολοφονήθηκαν.

Σε μια άλλη περίπτωση έγινε προσπάθεια ενοποίησης της Αλβανίας με την Ελλάδα. Συγκεκριμένα ορισμένοι Αλβανοί προύχοντες κατά την κατοχή ήλθαν σε συνεννόηση με Ελληνες πολιτικούς στη Θεσσαλονίκη για την ίδρυση Ελληνο-Αλβανικής Ομοσπονδίας. Η κίνηση αυτή απέτυχε λόγω αντίδρασης της αριστεράς της Αλβανίας. Όλοι όσοι συμμετείχαν δολοφονήθηκαν.

Από την αναγνώριση της Αλβανίας ως ανεξάρτητου κράτους μέχρι την κατάληψη της από τους Ιταλούς (Απρίλιος 1939), οι σχέσεις της με την Ελλάδα ήταν σχετικά καλές. Στη συνέχεια, όμως, η ιταλική προπαγάνδα στήριξε τις αλυτρωτικές διαθέσεις της Αλβανίας. Ο αλβανικός Τύπος δημοσίευε άρθρα κατά της Ελλάδας και καλλιεργούσε το όνειρο της “Μεγάλης Αλβανίας”.

Με την επίθεση των Ιταλών κατά της Ελλάδας, τον Οκτώβριο του 1940, αλβανικά τάγματα πεζικού και εθελοντών και σώματα άτακτων είχαν ενταχθεί στους ιταλικούς σχηματισμούς και έλαβαν ενεργά μέρος στις επιχειρήσεις. Εκτιμάται ότι συμμετείχαν 8-10 τάγματα Αλβανών. Η συμπεριφορά των Αλβανών πολιτών έναντι των Ελλήνων στρατιωτών το 1940-41 ήταν εχθρική, ενώ προς τους Ιταλούς φιλική.

Τα γεγονότα που έλαβαν χώρα από τον Απρίλιο του 1939 και μετά, πείθουν ότι οι Αλβανοί μισούσαν και εξακολουθούν να μισούν κάθε τι ελληνικό και ορθόδοξο χριστιανικό. Υπήρξαν πάντα εχθροί της Ελλάδας. Συνεργάσθηκαν με τον Άξονα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πάντα είχαν και εξακολουθούν να έχουν ως απώτερο σκοπό την ίδρυση της “Μεγάλης Αλβανίας”.

Δυστυχώς έναντι των “καλών υπηρεσιών” των Αλβανών η Ελλάδα το 1971 αποκατέστησε τις διπλωματικές σχέσεις της με τη γείτονα, με την ελπίδα ότι θα προστατεύονταν καλύτερα τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας της Βόρειας Ηπείρου. Επίσης το 1987 η Ελλάδα, ενεργώντας μονομερώς, κατάργησε την εμπόλεμη κατάσταση με την Αλβανία, καθεστώς που ίσχυε από τον Νοέμβριο του 1940, χωρίς να εξασφαλίσει εγγυήσεις για την ελληνική μειονότητα της Βόρειας Ηπείρου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: (1) Εκδ. ΔΙΣ/ΓΕΣ: Ο ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-1941, Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ, Α9ήναι, 1960. (2) Εκδ. Υπουργείου Εξωτερικών: 1940-1941,ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ, Αθήνα, 1980. (3) Παπάγου Αλεξ.: Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 1940-1941, εκδ. “Οι Φίλοι του Βιβλίου”, Α9ήναι, 1945. (4) Κατσιμήτρου Χαρ.: Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣΑ, εκδ. ΓΕΣ, Μήνα, 1982. (5) Τσέρβι Μ.: Ο ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, έκδοση Αlvin Redma Hellas, Α9ήνα, 1987. (6) Κόρου Αδωνι: ΧΡΟΝΙΚΟΝ 1940-1944. (7) Κύρου Αλ.: ΟΙ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΜΑΣ, Α9ήναι, 1962. (8) Σιωμοπούλου Στυλ.: Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ “TΖΟΥΛΙΑ” ΣΤΗΝ ΠΙΝΔΟ, Ηπειρωτική Εστία, 1994. (9) Τριαντάφυλλου Κ.: ΤΑ ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1940-41, Πάτρα, 1981. (10) Τσιρπανλή Ζαχ.: ΠΩΣ ΕΙΔΑΝ OI ΙΤΑΛΟΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940-41, Αθήνα, 1974. (11) Ζαούση Αλεξ.: OI ΔΥΟ ΟΧΘΕΣ 1939-1945, εκδ. Παπαζήση, 1987. (12) Richter Heinz: Η ΙΤΑΛΟ-ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Γκοβόστης, 1998. (13) Μιχαλοπούλου Δημ.: ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΑΣ 1923-1928. (14) Πράσκα Βισκόντι: ΕΓΩ ΕΙΣΕΒΑΛΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, Γκοβόστης, 1999. (15) Vickers Miranda: ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ, εκδ. Οδυσσέας, 1997. (16) ΡοΙΙο S. – Ρυtο Α.: ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ, εκδ. Ομάδα. (17) Νικολάου Χαρ.: ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ -ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ, εκδ. Φλώρου, 1996. (18) Ημερήσιος Τύπος της εποχής. [ Χαράλαμπος Νικολάου, Ταξίαρχος ε.α., τ. καθηγητής Στρατιωτικής Ιστορίας ΣΣΕ, e-e-e.gr]

H Ρωσία σχεδιάζει να αναπτύξει μόνιμη ναυτική μοίρα στη Μεσόγειο

 

10 πολεμικά πλοία και αρκετά βοηθητικά πρόκειται να αναπτύξει το ρωσικό ναυτικό σε μόνιμες βάσεις σε Ελλάδα, Κύπρο, Μαυροβούνιο και Συρία

Πρακτορείο RIA Novosti
1 Μαρτίου 2013
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Υψηλόβαθμος Ρώσος στρατιωτικός δήλωσε στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti ότι ανάμεσα στα άμεσα σχέδια της Ρωσίας είναι η ανάπτυξη μιας μόνιμης ναυτικής δύναμης στη Μεσόγειο, η οποία θα αποτελείται από 10 πολεμικά και αρκετά βοηθητικά πλοία.

«Πρόκειται να συσταθεί μια κεντρική διοίκηση η οποία θα είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη και μόνιμη παρουσία της Ρωσίας στη Μεσόγειο με έδρα τον Στόλο της Μαύρης Θάλασσας», δήλωσε στο RIA Novosti το ανώτατο στέλεχος των ρωσικών Ε.Δ.

«Η ναυτική αυτή μοίρα μπορεί να αποτελείται από 10 πολεμικά, αλλά και βοηθητικά πλοία».

Πηγή του Γενικού Επιτελείου των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων επιβεβαίωσε την Πέμπτη ότι η ανάπτυξη των ρωσικών πολεμικών πλοίων στη Μεσόγειο είναι αντικεΜείμενο σχεδιασμού της ρωσικής κυβέρνησης εδώ και καιρό.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ - Συρία: Ενέδρα Ισραηλινών και Αμερικανών κομάντο σε φάλαγγα Σύρων και Ιρανών

Τουλάχιστον οκτώ υψηλά ιστάμενοι αξιωματούχοι των συριακών υπηρεσιών πληροφοριών σκοτώθηκαν όταν τα δύο οχήματα στα οποία επέβαιναν χτυπήθηκαν από άγνωστη αιτία. Το συμβαν σημειώθηκε στην πόλη Quneitra κοντά στα συρο-ισραηλινά σύνορα από τη συριακή πλευρά των υψίπεδων του Golan.
Η υπόθεση πάντως περιπλέκεται καθώς σύμφωνα με δυτικές πηγές ανάμεσα στα θύματα υπήρχαν και Ιρανοί υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της ταξιαρχίας Al Qods των «Φρουρών της Επανάστασης» όπως και αξιωματούχοι της φιλο-ιρανικής Hezbollah που εδρεύει στο νότιο Λίβανο.
Η επιχείρηση αποδίδεται, σύμφωνα με ισραηλινές πηγές σε συνδυασμένη επιχείριση αμερικανικών και ισραηλινών ειδικών δυνάμεων οι οποίες δραστηριοποιούνται μέσα στη Συρία εξορμώντας είτε από το Ισραήλ στο υψίπεδα του Gοlan είτε από την Ιορδανία την οποία χρησιμοποιούν επίσης ως βάση εξόρμησης οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις.
Όπως αναφέρουν συριακές πηγές οι οποίες δεν διαψεύδουν την είδηση, οι εκρήξεις οφείλονταν σε εκρηκτικούς μηχανισμούς που είχαν τοποθετηθεί στο εξωτερικό μέρος του τοίχου του αρχηγείου των υπηρεσιών πληροφοριών.
Αντίθετα οι δυτικές πηγές που επικαλείται ο ισραηλινός Τύπος αναφέρουν πως τα αυτοκίνητα ήταν παγιδευμένα και τα εκρηκτικά πυροδοτήθηκαν με τηλεχειρισμό λίγα λεπτά αφότου οι Σύροι και Ιρανοί αξιωματούχοι επιβιβάστηκαν σε αυτά. Μάλιστα δεν υπήρξε κανένας επιζών ενώ η πολύ γρήγορη άφιξη συριακών ελικοπτέρων στην περιοχή για να μεταφέρουν τυχόν επιζώντες στο νοσοκομείο συγκλίνει με τις πληροφορίες ότι επρόκειτο για υψηλόβαθμα στελέχη.
Ο ακριβής πάντως τρόπος δράσης των αμερικανο-ισραηλινών ειδικών δυνάμεων δεν έχει ξακαθαριστεί απόλυτα. Έτσι δεν ελιναι απόλυτα σίγουρο εάν τα αυτοκίνητα ήταν όντως παγιδευμένα ή εάν εβλήθησαν με φορητά αντιαρματικά βλήματα τα οποία έφεραν μαζί τους οι κομάντος.
Την ευθύνη για την έκρηξη πάντως έσπευσε να αναλάβει η οργάνωση Jabhat al-Nusrah η οποία έχει δεσμούς με την al-Qaeda και έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική από τις ΗΠΑ αλλά είναι αμφίβολο εάν η συγκεκριμένη οργάνωση έχει τόσο την υποδομή όσο και τη δυνατότητα για να επιτύχει ένα τέτοιο κτύπημα και απλά θέλησε να εκμεταλλευθεί έστω και παροδικά το γεγονός.

ΡΩΣΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ - «Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις είναι έτοιμες για ένα μεγάλο πόλεμο»

«Η Ρωσία είναι έτοιμη για ένα μεγάλο πόλεμο». Η λακωνική πλην όμως βαρυσήμαντη αυτή δήλωση ανήκει στον στρατηγό Valery Gerasimov επικεφαλής του ρωσικού γενικού επιτελείου, ο οποίος μιλώντας σε κλειστή συγκέντρωση ανώτατων Ρώσων αξιωματικών για την κατάσταση της εκπαίδευσης των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων προχώρησε στην αποκάλυψη ότι ο ρωσικός Στρατός αναμένει μια γενικευμένη σύρραξη. .
«Κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα ενός μεγάλου πολέμου και κανείς δεν μπορεί να πει πως δεν είμαστε προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο» δήλωσε πιο συγκεκριμένα ο στρατηγός Gerasimov το Σάββατο κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε συγκέντρωση όπου συζητήθηκαν θέματα που άπτονται της στρατιωτικής εκπαίδευσης αλλά και συμβολαίων που παραχωρεί ο ρωσικός Στρατός σε εταιρείες και ιδιώτες για θέματα επιμελητείας.
Η αναφορά του Ρώσου στρατηγού στο θέμα ενός γενικευμένου πολέμου ή σύρραξης αν και ήταν γενική καθώς δεν αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα γεγονότα μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα όπως τονίζουν Ρώσοι αναλυτές:
Είτε μια σύρραξη αναφορικά με το θέμα της Συρίας όπου αυτή θα συμπεριλαμβάνει τη ρωσική αντίδραση σε μια ενδεχόμενη κίνηση των δυτικών, είτε στο Ιράν όπου η Ρωσία έχει κατ΄ επανάληψη τονίσει –και προσφάτως διαμέσου του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Sergei Lavrov- ότι ένα κτύπημα εναντίον της Τεχεράνης θα ήταν ένα τεράστιο λάθος.
Η αναφορά του Ρώσου στρατηγού μόνο ως τυχαία δεν μπορεί να ερμηνευθεί. Οι απόψεις του ρ5ωσικού γενικού ρωσικού επιτελείου αντικατοπτρίζουν ουσιαστικά τις απόψεις του Κρεμλίνου και την σοβαρή «όχληση» αν όχι και εκνευρισμό του τελευταίου από τις απανωτές δυτικές «σταυροφορίες» στη Λιβύη, τη Συρία, το κλίμα αστάθειας στον Κόλπο με επίκεντρο το Ιράν και λίαν προσφάτως στο Μάλι.
Η ρωσική ηγεσία πολιτική αλλά και στρατιωτική θεωρεί πως η απροκάλυπτη αυτή επιθετικότητα της Δύσης απέναντι και σε ρωσικά ζωτικά συμφέροντα δεν μπορεί να μείνει επί μακρού αναπάντητη θεωρώντας αλαζονική τη στάση ιδιαίτερα κάποιων ευρωπαϊκών χωρών απέναντι στις επιφυλάξεις και τις προειδοποιήσεις που εγείρει συχνά πυκνά η Μόσχα.

Μεγάλη «επιθετική» άσκηση των τουρκικών ΕΔ στα σύνορα με τη Συρία

Μεγάλη στρατιωτική άσκηση πραγματοποίησε ο Στρατός Ξηράς της Τουρκίας στην περιοχή Suruç με τη συμμετοχή χερσαίων μονάδων που περιλάμβαναν τεθωρακισμένα και Μ/Κ Πεζικό σε συνεργασία με επιθετικά ελικόπτερα και πυροβολικό.
Η άσκηση πραγματοποιήθηκε κοντά στην πόλη Şanlıurfa που βρίσκεται στη συνοριακή μεθόριο Τουρκίας -Συρίας .
Η Τουρκία ανέβασε στο ανώτατο επίπεδο την ετοιμότητα των στρατιωτικών μονάδων του τουρκικού Στρατού στην περιοχή αυτή, και παράλληλα έθεσε σε ετοιμότητα μονάδες Ειδικών Δυνάμεων που έχουν μεταφερθεί εκεί χωρίς να αναφέρεται η προέλευση και η σύνθεση τους.
Από όσα έχουν γίνει μέχρι στιμγής γνωστά στην Τακτική Άσκηση Μετα Στρατευμάτων (ΤΑΜΣ) του τουρκικού Στρατού συμμετείχε επίσης το 2ο Συνοριακό Τάγμα Πεζικού του Suruç που πραγματοποίησε ανάπτυξη σε προκεχωρημένες θέσεις διασποράς στη περιοχή Άιν Άραμπ στα σύνορα με τη Συρία.
Στην άσκηση του τουρκικού Στρατού συμμετείχε μια επιλαρχία αρμάτων μάχης τύπου M-60Α3 , επιλαρχία εποχούμενων αντιαεροπορικών συστημάτων ALTIGAN PMADS με 8απλό εκτοξευτή πυραύλων Stinger επί Μ-113 της Aselsan για εγγύς άμυνα (SHORADS) καθώς και ΤΟΜΠ και ΤΟΜΠ τύπου FNCCS που μεταφέραν Μ/Κ σε θέσεις μάχης στα σύνορα με τη Συρία.
Σημειώνεται οτι η σχετική δραστηριότητα χαρακτηρίζεται ως "Έλέγχος πολεμικής ετοιμότητας" και σε αυτήν πραγματοποιήθηκαν σενάρια άμυνας και επίθεσης από τις τουρκικές δυνάμεις καθώς και βολές αρμάτων μάχης, πυροβολικού και όπλων υποστηρίξεως .
Οι ασκήσεις του τουρκικού Στρατού στην περιοχή διεξάγονται τον τελευταίο καιρό εντατικά καθώς η Άγκυρα διατηρεί πιθανά όλα τα ενδεχόμενα ακόμα και την εισβολή σε συριακό έδαφος, εφόσον θεωρήσει οτι οι συνθήκες την ευνοήσουν ή δοθεί η σχετική αφορμή. Άλλωστε η Τουρκία διατηρεί από παλία επεκτατικές βλέψεις εις βάρος της συρίας σε διαφιλονικούμενες συνοριακές περιοχές και η ρευστή κατάσταση που επικρατεί λόγω του εμφυλίου στη γειτονική χώρα μπορεί ενδεχομένως να προσφέρει "ευκαιρίες" επέκτασης.
Το σχετικό βίντεο προέρχεται από αντίστοιχη άσκηση τον Αύγουστο του 2012 στο οποίο διακρίνονται τα συστήματα που χρησιμοποιεί ο τουρκικός Στρατός σε Τεθωρακισμένες Ταξιαρχίες και Τάγματα Μ/Κ Πεζικού.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΣ Ο GOKTURK - Ξεκίνησε η στοχοποίηση της Ελλάδας - Υπό τον έλεγχο της τουρκικής Αεροπορίας ο δορυφόρος

Τις πρώτες εικόνες υψηλής ανάλυσης από το διάστημα έστειλε ο εγχώριας κατασκευής τουρκικός δορυφόρος Gkturk-2, ο οποίος έγινε γνωστό μόλις χθες ότι τέθηκε σε επιχειρησιακή λειτουργία προ 10 ημερών.
Όπως ανακοινώθηκε από τον υπουργό Βιομηχανίας και Τεχνολογίας της Τουρκίας Nihat Ergun, ο δορυφόρος Gokturk ενεργοποιήθηκε με επιτυχία και λειτουργεί απολύτως ομαλά ενώ ξεκίνησε να αποστέλλει τις πρώτες εικόνες υψηλής ανάλυσης, οι οποίες ελήφθησαν πάνω από την Αττάλεια της Τουρκίας, το Ωκλαντ της Νέας Ζηλανδίας και το Ντουμπάι των ΗΑΕ.
Συγκεκριμένα αναφέρθηκε ότι ο Gokturk περνάει πάνω από τη Τουρκία 4 φορές την ημέρα και κατά τη διάρκεια των διελεύσεων αυτών μπορούν να ληφθούν φωτογραφίες από οποιοδήποτε σημείο της Τουρκίας (και φυσικά της Ελλάδας), αλλά οι πληροφορίες από το τουρκικό Επιτελείο Αεροπορίας (πρόσφατες δηλώσεις κατά την εκτόξευση) μιλάνε για 15 περάσματα ημερησίως.
Ο τούρκος υπουργός Βιομηχανίας υπογράμμισε ότι οι δυνατότητες του Gokturk θα αξιοποιούνται σε μεγαλύτερο ποσοστό από την Διοίκηση της τουρκικής Αεροπορίας (THK) επιβεβαιώνοντας επίσημα ότι διαθέτει πλέον ικανότητα δορυφορικής αναγνώρισης και στοχοποίησης.