Ο αριθμός των παιδιών σε συνθήκες φτώχειας στην Αμερική φτάνει στο 25 τοις εκατό. Ένας στους τέσσερις. Από το CBS News / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Περισσότερα από 16 εκατομμύρια παιδιά στην Αμερική ζουν σήμερα σε συνθήκες φτώχειας και για πολλά από αυτά, ένα κανονικό σπίτι είναι κάτι το ανύπαρκτο. Μερικές πνιγμένες στα χρέη οικογένειες μένουν με συγγενείς. Άλλες πηγαίνουν σε μοτέλ ή καταφύγια αστέγων. Αλλά, όπως αναφέρει ο Scott Pelley, μερικές φορές οι επιλογές εξαντλούνται, αφήνοντας μια ακόμη πιο απελπιστική επιλογή: να ζουν στα αυτοκίνητά τους. Η εκπομπή ‘60 Minutes’ (60 λεπτά) επιστρέφει στη Φλόριντα, που είναι η πατρίδα του ενός τρίτου των άστεγων οικογενειών της Αμερικής, για να μάθει τι είναι η ζωή για τους μικρούς επιζώντες αυτής της επιδημίας.
Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με την οργάνωση «Οικογένειες σε Μετάβαση» ("Families In Transition") - την οργάνωση κοινωνικής υπηρεσίας που παρουσιάζεται σε αυτό το ρεπορτάζ - κάντε κλικ εδώ. Η οργάνωση συνεργάζεται με άστεγους μαθητές στα σχολεία της επαρχίας Seminole.
Το παρακάτω λέγεται "Hard Times Generation" (Γενιά Δύσκολης Εποχής) που βγήκε στον αέρα στις 27 Νοεμβρίου 2011.
Ποτέ πριν η ανεργία δεν ήταν τόσο υψηλή για τόσο πολύ καιρό. Και ως αποτέλεσμα, πάνω από 16 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε συνθήκες φτώχειας - το πιο ψηλό ποσοστό από το 1962. Τα πράγματα είναι χειρότερα εκεί που η κατασκευαστική βιομηχανία κατέρρευσε. Και ένα από αυτά τα μέρη είναι κεντρική Φλόριντα.
Πήγαμε εκεί πριν από οκτώ μήνες για να συναντήσουμε οικογένειες που κατέληξαν άστεγες, για πρώτη φορά στη ζωή τους. Τόσοι πολλοί ζούσαν γινόντουσαν κάθε μέρα που τα σχολικά λεωφορεία άλλαξαν τις διαδρομές τους για να πάρουν όλα τα παιδιά που ζουν σε φτηνά μοτέλ. Ονομάσαμε την ιστορία αυτή "Hard Times Generation."
Η ιστορία ενός δημοσιογράφου: Βρίσκοντας άστεγες οικογένειες
Η ανεργία στην κεντρική Φλόριντα έχει τόσο εξαπλωθεί που κάποιες οικογένειες ζουν τώρα στα αυτοκίνητά τους. Η ομάδα του Scott Pelley μπόρεσε να εντοπίσει αυτά τα άτομα που δεν έχουν διευθύνσεις. Είναι άνθρωποι που δεν μπόρεσαν ούτε σε καταφύγια αστέγων να μείνουν, καθώς είναι υπερπλήρη. Εμφανίζονται τη μέρα και προσπαθούν να μείνουν άγρυπνοι το βράδυ – κρατώντας ο ένας τον άλλον σε μία κρυφή Αμερική - ένα μέρος που δεν θα παρατηρήσετε εκτός αν συναντήσετε αυτούς τους ανθρώπους που συναντήσαμε τις στιγμές πριν από την αυγή.
Εδώ ξεκινάει η εκπομπή:
Arielle Metzger: Στο καθαρό καλάθι έχουμε άπλυτα. Σε αυτό υπάρχουν εργαλεία που θα χρειαστούμε.
Scott Pelley: Όλες αυτές οι τσάντες είναι οι αποθήκες μας.
Arielle Metzger: Εδώ τα σαμπουάν ....
Austin Metzger: Και εδώ είναι τα τρόφιμα.
Pelley: Ώστε δεν ζεσταίνετε τα τρόφιμα τόσο πολύ. Τρώτε από τις κονσέρβες;
Arielle Metzger: Ναι.
Αυτό είναι το σπίτι της οικογένειας Metzger. Η Arielle είναι 15 ετών. Ο αδελφός της Austin είναι 13. Η μητέρα τους πέθανε όταν ήταν πολύ νέοι. Ο πατέρας τους, ο Tom, είναι ξυλουργός. Και, αυτός ήδη ψάχνει για δουλειά από τότε που ο κλάδος των κατασκευών της Φλόριντα κατέρρευσε. Όταν τους πήραν το σπίτι τους, αγόρασε το φορτηγό με τα τελευταία δολάρια που είχε. Ο Tom είναι λίγο ντροπαλός στην κάμερα – νόμιζε ότι έπρεπε να μιλήσω με τα παιδιά - και δεν άργησε να καταλάβουμε γιατί.
Pelley: Πόσο καιρό ζείτε σε αυτό το φορτηγό;
Arielle Metzger: Περίπου πέντε μήνες.
Pelley: Πως είναι;
Arielle Metzger: Είναι μια περιπέτεια.
Austin Metzger: Έτσι το βλέπουμε.
Pelley: Όταν τα παιδιά στο σχολείο σας ρωτούν πού ζείτε, τι τους λέτε;
Austin Metzger: Όταν βλέπουν το φορτηγό με ρωτούν αν ζούμε σε αυτό, και όταν διστάζω κάπως το καταλαβαίνουν. Και λένε ότι δεν θα το πουν σε κανένα.
Arielle Metzger: Ναι, δεν βρίσκομαι σε μεγάλη αμηχανία. Θέλω να πω, αυτή είναι η ζωή. Θα κάνεις ό, τι πρέπει να κάνεις, έτσι;
Αυτή είναι η ζωή για πολλούς ανθρώπους. Ο αριθμός των παιδιών σε συνθήκες φτώχειας στην Αμερική φτάνει στο 25 τοις εκατό. Ένας στους τέσσερις. Ο Austin και η Ariel συνήθως πλένονται πριν πάνε στο σχολείο στα πρατήρια βενζίνης.
Πριν χτυπήσει το κουδούνι, συναντιούνται με περισσότερους από άλλους 1.100 άστεγους μαθητές στα σχολεία της επαρχίας Seminole. Στο σχολείο Casselberry συναντήσαμε 15 παιδιά που ζουν σε αυτοκίνητα. Με την άδεια του γονέα τους, μας είπαν ότι δεν κοιμούνται πολύ - με τους αδελφούς και τις αδελφές τους στην πίσω θέση - αλλά αυτό δεν ήταν το χειρότερο μέρος.
Gines Marquis: Φοβόμαστε πραγματικά. Έτσι, μένουμε ξάγρυπνοι όλη τη νύχτα μερικές φορές και φυλάμε τη μαμά μου.
Pelley: Πόσοι από εσάς, σηκώστε τα χέρια σας, ανησυχείτε για την ασφάλειά σας ενώ ζείτε μέσα στο αυτοκίνητο;
Tiffany Lincoln: Για μένα είναι τρομακτικό να σκεφτώ ότι κάτι μπορεί να συμβεί στη μαμά μου ή τον παππού μου ή τον πατέρα μου ή σε εμένα.
Ashley Paige: Δεν μέναμε σε πολύ καλή γειτονιά, δηλαδή, όταν το αυτοκίνητο ήταν σταθμευμένο. Και κάποιος ήρθε και λήστεψε τη θεία μου για λίγα χρήματα που είχαμε.
Ολόκληρη η συνέχεια (στα αγγλικά) εδώ
